“อีกสองอาทิตย์ทางผู้บริหารจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับผม ยังไงก็เชิญพี่เรืองกับพี่วัติให้เกียรติไปร่วมงานด้วยนะครับ”
“ถ้ามีอะไรให้พี่ช่วยก็บอกได้นะ”
รดิศมองพี่ชายคนโตยิ้มๆ ภายใต้ใบหน้าอารี ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเรืองกิตติ์คิดอ่านประการใดอยู่ เจ้าตัวขอเงินก้อนโตจากบิดาออกไปเปิดบริษัทของตัวเอง แต่ก็บริหารไม่รอด สุดท้ายต้องซมซานกลับมาขอเพิ่งบารมีของท่าน อ้างสิทธิ์ความเป็นลูกชายคนโตออกปากขอตำแหน่งกรรมการบริหารในเครือ R & V อินเตอร์เนชันแนล
ไม่เพียงเท่านั้น เรืองกิตติ์ยังหอบทั้งเมียและลูกชายมานั่งชูคอในตำแหน่งรองกรรมการผู้จัดการ ทั้งที่ไม่เคยมีผลงานเป็นชิ้นเป็นอันเลย แค่รอรับเงินเดือนสูงลิ่วในแต่ละเดือนเท่านั้น คงกะจะแท็กทีมเข้ายึดครองตำแหน่งประธานผู้บริหารสูงสุดที่เขาดำรงอยู่ เพราะเห็นจ้องตาเป็นมันมาตลอด ตั้งแต่บิดายังไม่วางมือปล่อยให้เขากับพี่สาวบริหารงานต่อจากท่านเลย
แต่เสียใจด้วยนะ!
อุตส่าห์พยายา
