แพรวาตื่นสายในรอบหลายเดือน ถ้าหากไม่มีลูกในท้องประท้วงอาเจียนช่วงเช้าก็อาจนอนหลับยาว เธอจัดการบ้วนปากเสร็จ เดินออกมานั่งบนเตียงอย่างช้าๆ เจ็บแสบปวดระบมหมดทั่วตัว แววตาคู่สวยเหลือบมองเวลาสิบเอ็ดโมงเช้า เมื่อคืนนี้เขาจัดหนักจัดเต็มจนเธอสลบคาอ้อมกอดแกร่งตอนไหนก็ไม่รู้
“โอ๊ย! เจ็บ”
ว่าที่คุณแม่กัดฟันแน่นสู้ทนความเจ็บระบมบริเวณช่วงล่างถูกสามีโหมกระหน่ำกระแทกกระทั้นเข้าหาโดยไม่คิดจะปรานีคนใต้ร่าง แพรวาเลือกแต่งตัวชุดพร้อมเซ็นใบหย่า ป่านนี้สามีเธอคงนั่งรออยู่ห้องรับรองแขกด้านล่างแล้วละ
“คุณแมรี่ พี่ฟิลิปเขาอยู่ที่ไหนคะ แพรตื่นมาไม่เจอเขาแล้ว”
“คือว่า...”
แมรี่ดูเหมือนอึดอัดใจจะบอก แพรวากระวนกระวายใจแปลกๆ กลัวถูกอีกฝ่ายจอมเจ้าเล่ห์คิดแผนตุกติกไม่รักษาคำพูด ร่างเพรียวระหงถือกระเป๋าเอกสารส่วนตัวยกเว้นวีซ่าและพาสปอร์ตถูกสามียึดเอาไว้ และค่อยโทร.บอกคุณท่านหลุยส์อีกทีเรื่องการหย่า
“พี่ฟิลิป”
