บทที่1 ฝันร้าย
1706 คำ
‘คืนนี้ช่างเป็นฝันร้ายในชีวิตของเธอ’
ร่างขาวอมชมพูผิวเนียนกระจ่างใสกำลังนอนหันหลังให้เขา รังเกียจตัวเองที่คล้อยตามอารมณ์ไฟร้อนระอุ เลือดลมแล่นพล่าน ริมฝีปากซีดกัดขบไว้แน่น ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เธอเป็นแค่ของเล่น ผู้หญิงที่แอบรักเขาฝ่ายเดียว สุดท้ายก็ถูกเขาอคติเพียงเพราะเข้าใจผิดคิดว่าเธออยากจับพ่อเขาเพื่อเป็นเมียน้อย ทั้งที่เธอปฏิเสธพัลวัน
“สวยไปทั้งตัว มิน่าทั้งพ่อทั้งน้องก็อยากได้ตัวเธอ”
ฝ่ามือร้อนระอุลูบไล้แผ่นหลังเนียนพลางก้มกดจูบอย่างหลงใหล วินาทีนั้นแววตาแข็งกร้าวด้วยความโกรธ พร้อมกับเสียงฝนตกกระหน่ำด้านนอกบ้านเล็ก
“อ๊ะ พี่ฟิลิป แพรเจ็บ”
“คนหน้าด้านอย่างเธอรู้จักความเจ็บด้วยเหรอ ฉันนึกว่าเธอหน้าหนา รู้แล้วก็จำไว้ใส่หัวกะโหลกว่าเธอไม่มีวันทำสำเร็จ ไหนๆ เธอก็อยากมาเป็นเมียอีกคนของพ่อฉันแล้ว งั้นขอลูกชิมก่อนสักหน่อย ว่าเธอมีอะไรดี พ่อฉันถึงได้ติดใจ!”
“ไปกันใหญ่แล้วค่ะ แพรไม่ใช่...ฮึก!”
คำพูดต่อมากลืนลงเมื่อถูกร่างหนาเปลือยเปล่าท่อนบนพลิกตัวเธอนอนหงาย และเนินอกอวบก็ทำเอาเขาเลือดร้อน กายแกร่งตรงหน้าปวดหนึบไปหมด มาเฟียหนุ่มโหด เลือดเย็น เข้ามาจับบีบคอแน่นขึ้นจนแทบหายใจไม่ออก ร่างเล็กดีดดิ้นเพื่อเอาตัวรอดจากปีศาจร้าย
“ฉันไม่อยากฟังคำพูดของคนที่จะมาเป็นเมียน้อยพ่อ เธอนี่หลอกเก่ง ใสซื่อ แสร้งทำเป็นไร้เดียงสา แต่ความจริงร้ายเงียบ ถ้าหากพ่อรู้ว่าเธอตกเป็นของคนอื่นแล้ว พ่อฉันจะเสียหน้ามากขนาดไหน”
“ยะ...อย่า”
“ขอชิมนิดเดียว พ่อฉันไม่ว่าหรอก” มุมปากของเขายกยิ้มขึ้นเล็กน้อย
“อย่าค่ะพี่ฟิลิป ทำแบบนี้เท่ากับว่าพี่จะข่มขืนแพรนะคะ คุณหลุยส์ต้องรู้เรื่องนี้!”
“กล้าเอาพ่อมาขู่ฉันเหรอ เธอมีสิทธิ์อะไร! ห้ามบอกเรื่องนี้ให้พ่อรู้เด็ดขาด ฉันจะไล่เธอออกจากบ้านหลังนี้...และอีกอย่างนะ สาวน้อย ฉันไม่เคยข่มขืนใคร นอกจากจะทำให้เธอสมยอมเอง”
“ขอร้องค่ะ อย่าทำแบบนั้น อ๊ะ...อื้อ”
ริมฝีปากได้รูปกดประทับจูบกลีบปากนุ่มของ ‘เด็กอุปการะในบ้าน’ ที่กำลังจะกลายเป็น ‘เมียบำเรอสมยอม’ ของลูกชายคนโตตระกูลมาเฟียบ้านนี้ เธอพยายามหักห้ามใจตัวเองไม่ให้หลงใหลรสสัมผัสพิศวาสจากเขา รู้ดีว่าเขาเกลียดเธอ ทั้งที่ตัวเองเผลอแอบรักเจ้าพ่อมาเฟียหนุ่มไร้หัวใจฝ่ายเดียว
แพรวาหลุดร้องครางออกมาสัมผัสความเจ็บปวดกับสิ่งแปลกปลอมเข้ามาด้านในตัว สันกรามแกร่งของอีกฝ่ายขบแน่นขณะส่งท่อนเนื้อเอ็นใหญ่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างเล็ก แม้ตกใจรู้ว่าเธอยังไม่เคย แตกต่างจากที่รู้มาว่าเธอเอากับผู้ชายไปทั่ว เขาหยุดไม่ได้ต้องเดินหน้าไปต่อ
“แค่เยื่อบางๆ คิดเหรอว่าฉันจะใจอ่อน ฉันก็แค่อยากรู้ว่าใสๆ ซื่อๆ หลอกตบตาพ่อและน้องชายฉันให้หลงรัก มีอะไรดีนักหนา ก็แค่สาวกว่า สดกว่า เชยชมครั้งเดียวก็เบื่อแล้ว”
“อ๊ะ พะ พี่ฟิลิป”
หน้าเธอแดงก่ำร้องเรียกชื่ออีกฝ่ายอยู่ใต้ร่าง ความต้องการร้อนวูบวาบ อยากให้เขาเข้ามาเติมเต็มอีก เธอคงไร้ยางอายอย่างที่เขาว่าจริง
“แน่นมาก...อ๊ะ”
มาเฟียหนุ่มไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนทำให้เขารับรู้ถึงเซ็กซ์สุดยอด เห็นไร้เดียงสากลับเรียนรู้เร็ว หัวไว ตอบสนองการเติมเต็มจากลำเอ็นอวบใหญ่ตอกอัดเข้าหาดิบเถื่อนได้ถึงพริกถึงขิงอย่างเธอมาก่อน
หลังบทรักร้อนแรงจบลง เขาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่างบอบบางเคยขาวเนียนราวกับน้ำนมกลับถูกปีศาจร้ายครอบงำทำรอยแดงช้ำเป็นจุด ถึงกระนั้นความเจ็บปวดทางกายยังไม่เทียบเท่าความเจ็บปวดทางหัวใจชอกช้ำถูกคนเลวเหยียบย่ำศักดิ์ศรี
เจ้าพ่ออิตาลีไร้หัวใจยืนหันหลังให้คู่นอนคืนเดียวอย่างไม่แยแส ฟิลิปสวมใส่เสื้อผ้าตัวเองเรียบร้อยก่อนหันมามองแผ่นหลังบอบบางแวบเดียว ไม่มีความเอ็นดูหรือนึกสงสาร เขามีความสุขจนลืมนึกถึงเรื่องป้องกัน
แค่ครั้งเดียวไม่ท้องมั้ง!
“ห้ามเอาเรื่องนี้บอกพ่อฉัน ฉันจะไม่เอาเธอไว้แน่!”
พูดจบแค่นั้นก็ออกไปจากห้องพักคนใช้ท่ามกลางฝนตกในยามกลางคืน
“ฮึก ฮื่อๆ พี่ฟิลิป แพรไม่คิดจะเป็นเมียน้อยใคร พี่เข้าใจแพรผิดแล้ว”
ร่างบางร้องสะอื้นเต็มด้วยรอยคราบน้ำตาเปียกปอนไม่แพ้ฝนตกด้านนอก คืนนี้เป็นคืนฝันร้ายมากที่สุดสำหรับเด็กอุปการะในบ้านผู้นำตระกูลมาเฟียอิตาลีอย่างแพรวา ลูกสาวเพื่อนท่านหลุยส์ที่รักและเอ็นดูเท่านั้น เธอเคยแอบรักพี่ฟิลิปสุดหัวใจ แต่ถูกเขาทำร้ายย่ำยี จนเธอแตกสลาย
“ไม่อยู่แล้วบ้านหลังนี้ มีแต่พวกคนใจดำ แพรจะหนีกลับเมืองไทย!”
หนีจากเขา ไม่อยากทนฟังคำดูถูกจากเขาเหมือนวันนั้นอีกแล้ว พอกันที...หัวใจไม่รักดี!
…
เมื่อสองวันก่อนที่แล้ว ประเทศอิตาลี
ร่างเล็กก้าวลงมาจากรถแท็กซี่ในชุดนักศึกษา อยู่ตรงหน้ารั้วคฤหาสน์ตระกูลผู้นำมาเฟียมีอำนาจอิทธิพลมากสุดในแถบอิตาลีและยุโรป แพรวาย้ายตามพวกท่านมาอยู่ที่นี่ได้สี่ปีแล้ว
เธอเป็นลูกสาวคนเดียวของพ่อราชัญ ซึ่งเป็นเพื่อนรักของหลุยส์ พอพ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ท่านรับอุปการะลูกสาวเพื่อนตัวเองมาเรียนต่อปริญญาตรีตามความฝันของเธอ
และอีกไม่กี่เดือนแพรวาใกล้จะสอบจบปีสี่ คว้าใบปริญญามาได้แล้ว เธอเคยขอคุณท่านหลุยส์ว่าถ้าหากตัวเองเรียนจบ หางานเลี้ยงตัวเองได้แล้ว จะออกจากบ้านหลังนี้ ไม่อยากให้ภรรยาของท่านอคติว่าเป็นเด็กกาฝากคิดอาศัยบ้านคนอื่น
“คุณแพรวา คุณท่านหลุยส์เรียกไปพบค่ะที่ห้องทำงาน”
“ค่ะ”
คำสั่งของผู้เป็นประมุขใหญ่ของบ้านถือว่าสำคัญ แสดงว่าต้องมีเรื่องด่วน เข้าไปพบตอนนี้ ร่างบางในชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังกำลังวางหนังสือและไอแพดลงในห้องนอนอยู่บ้านหลังเล็ก ค่าเทอมหลักแสน ท่านหลุยส์จ่ายให้ ทั้งที่เธอไม่ต้องการ แต่ท่านยืนยันจะจ่ายเงินแทน
ไม่อยากให้คุณหญิงต้องเข้าใจเธอผิดว่าอ่อยหรือยั่วคุณท่านเพื่อหวังสูงเลยสักครั้ง!
ก๊อกๆ
“แพรวาเองค่ะคุณท่าน”
“เชิญเข้ามาได้”
“ค่ะ”
แพรวาเลือกเคาะประตูหน้าห้องตามกิริยามารยาท พอคนด้านในอนุญาต เธอจึงเลือกเปิดประตูเข้ามา แอบแปลกใจว่าลูกชายคนเล็กของอดีตผู้นำมาเฟียหลุยส์มาปรากฎตัวอยู่ที่นี่ด้วย
ท่านมีลูกชายสองคน แต่เธอสนิทสนมกับลูกชายคนเล็กมากที่สุด เพราะเขาเป็นคนใจดี เข้าถึงคนง่าย และไม่รังเกียจเธอที่เป็นเด็กกำพร้า ออกจะน่าสงสาร
“แพรมารบกวนหรือเปล่าคะ แพรจะออกไปรอข้างนอกก็ได้ค่ะ”
“เดี๋ยวสิครับน้องแพร คุณพ่อเรียกมานั่นแหละถูกแล้ว เรากำลังประชุมกันเรื่องจัดงานเลี้ยงต้อนรับพี่ชายกลับจากต่างประเทศ”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับแพรล่ะคะ แพรเป็นแค่คนนอก”
เฟยหลง คริสซิลี ชายหนุ่มอายุสามสิบสองปี น้องชายคนเดียวของเจ้าพ่อมาเฟียหนุ่มใจทมิฬ ชายหนุ่มไม่เคยสนใจตำแหน่งอันตรายพวกนั้น ไม่เหมือนครอบครัวมาเฟียบางคน พี่น้องต่างแย่งชิงกันเพื่ออำนาจสูงสุด ทว่าเฟยหลงชอบงานศิลปะมากกว่า ดีใจที่พี่ชายสืบทอดแทนเขา
แปลกมาก!
“ทุกคนเห็นน้องแพรเป็นเหมือนคนในครอบครัวหมด ไม่มีใครคิดว่าน้องแพรเป็นส่วนเกินเลยนะครับ”
“แต่ก็มีคนหนึ่งนี่ค่ะ”
“คนนั้นยกเว้นแล้วกัน”
แพรวารู้ดีว่ามาดามฟานี่ คริสซิลี ไม่ชอบเธอ เจอกันแต่ละครั้งชอบใช้งานเธอหนัก ดูถูกดูหมิ่น เพราะคิดว่าเธอเป็นคนโปรดของอดีตเจ้าพ่อหลุยส์แล้ว ท่านจะเอ็นดูยกขึ้นเป็นมากกว่านั้น คิดว่าเธอต้องการเป็นเมียอีกคนของท่าน แม้ว่าแพรวารักษา วางตัวดี เจียมเนื้อเจียมตัวมาตลอด
ก็อย่างว่าแหละความอคติของคนมันไม่เหมือนกัน เราห้ามความคิดของใครไม่ได้ นอกเสียจากพิสูจน์ด้วยการกระทำให้มาดามฟานี่เห็น
“ว่าแต่วันนี้ไปสอบเป็นยังไงบ้างล่ะ”
พักหลังมาแพรวาต้องเตรียมตัวอ่านหนังสือสอบ ไม่ค่อยมารับใช้คุณท่านที่บ้านใหญ่ น้ำเสียงทรงอำนาจเอ่ยถามอย่างนุ่มนวล เอ็นดูเพราะอายุเธอน้อยกว่าลูกชายทั้งสองของท่าน เปรียบเสมือนลูกหลาน
“ผ่านไปด้วยดีค่ะคุณท่าน”
แพรวาเอ่ยตอบนอบน้อม เธอทำเต็มที่ ไม่ว่าผลสอบคะแนนจะออกมาเท่าไหร่ก็เตรียมพร้อมยอมรับมัน
“เด็กเรียนเก่งต้องได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง รับปริญญาตอนไหน พี่จะซื้อของขวัญชิ้นใหญ่เลย”
เฟยหลงยกมือขึ้นลูบศีรษะของอีกฝ่ายเบาๆ แพรวาเข้าใจว่าเขาอยากมีน้องสาวมาก ทว่าเขาแอบหลงรักเธอข้างเดียว
“ขอบคุณค่ะพี่เฟยหลง”
“ที่ฉันเรียกหนูแพรวามาก็เพราะบอกว่าอยากให้หนูจัดเตรียมของขวัญและไปวัดตัวชุดสวยๆ ไว้คืนพรุ่งนี้ เราจะมีงานเลี้ยงต้อนรับลูกชายคนโต รู้ข่าวยังว่าฟิลิปจะกลับมาวันพรุ่งนี้ หนูแพรดีใจหรือเปล่า”
‘ถ้าจะบอกว่าไม่ดีใจ คุณท่านจะโกรธไหม?’
ชื่อผู้ชายคนนั้นเอ่ยขึ้น แพรวาตัวแข็งทื่อชั่วขณะ เขากำลังจะกลับมาหลังจากออกไปทำงานหลายที่มานับหลายเดือน หญิงสาวอยากจะปฏิเสธคุณท่านหลุยส์เหลือเกินว่าเธอขอไม่เข้าร่วมงานเลี้ยง เกรงว่าจะทำใจไม่ได้
รัก...ข้างเดียวที่ไร้ตัวตนสำหรับเขา
พี่ฟิลิปคนใจดำ!
- ผู้เขียน
