ปลายฟ้าตื่นขึ้นในตอนสายของวัน ร่างกายเธอร้าวระบมไปหมด เมื่อเปิดผ้าห่มดูก็พบว่าเรื่องเมื่อคืนไม่ใช่แค่ฝันไป แต่ว่าเธอโดนเขาฟันไปแล้วจริงๆ โอ๊ย...เสียตัวตอนสิบเก้าเร็วไปไหมยัยฟ้า
เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ปวดหนึบที่หัว แล้วก็คิดถึงเรื่องเมื่อคืนเขาไม่ได้ป้องกัน แล้วอะไรต่ออะไรประเด็งประดังเข้ามาในหัวเธอเต็มไปหมด
โอฬารที่ตื่นขึ้นมาเพราะร่างเล็กข้างๆ ขยับตัวเขาดึงเธอเข้าไปกอดไว้
“ตื่นแล้วเหรอครับ” โอฬารกดจมูกที่แก้มใสๆ ของเธอ
“ค่ะตื่นแล้ว” ปลายฟ้าพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ราวกับจะร้องไห้
โอฬารได้ยินดังนั้นก็ลืมตาขึ้นมองเมียรักของเขาทันที
“เป็นอะไรครับ ไม่สบายหรือเปล่า” เขาเอามืออังหน้าผากเธอ
“ฟ้า...ฟ้า...ฮึก...ฟ้ากลัว” ปลายฟ้าที่ยังเด็กต่อเรื่องแบบนี้นึกกลัวขึ้นมา คิดถึงว่าเธอจะท้องหรือเปล่าแล้วเธอต้องทำยังไง น้ำตาเธอรินไหลมาเป็นทาง
โอฬารที่รู้ว่าเธอกำลังสับสน เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเธอ
