“ก็ผมเป็นโรคนอนไม่หลับ ไม่ว่าจะหาหมอ กินยา ออกกำลังกายทุกอย่างล้วนทำให้ผมหลับเพียงคืนละไม่เกินสามชั่วโมง นั่นเป็นปัญหาของผม แล้วฟ้าก็เป็นคนแรกที่คุณโอนอนด้วยแล้วหลับสนิทมาก คุณโอคิดว่างานนี้เหมาะที่สุด” โอฬารพยายามหาข้ออ้างที่มันพอจะเป็นเหตุเป็นผลที่สุด มาโน้มน้าวเธอ
“แล้วฟ้าต้องกล่อมยังไงคะ” ปลายฟ้ารู้สึกไม่ค่อยปกติ หัวใจเธอเต้นแรงมาก ต้องนอนกับเขาทุกคืนมัน ...แบบว่าเหมือนคู่รักกันเสียมากกว่า เมื่อคิดได้ดังนั้นหน้าเธอก็เห่อแดงยิ่งกว่าลูกตำลึง
“ก็แค่เป็นหมอนข้างให้คุณโอกอดก็พอแล้วไม่ยากเลยใช่ไหม” โอฬารไม่พูดมากอีกต่อไปดึงเธอขึ้นเตียงแล้วเอาผ้าห่มของตัวเองที่ผืนใหญ่กว่ามาคลุมตัวเธอและเขา
“เอ่อ...คุณโอง่วงแล้วหรือคะ” ปลายฟ้าถามเขา เพราะเธอเพิ่งตื่นไม่นานนี่เองจะให้นอนอีกแล้วคงไม่หลับ
“ยังหรอก แต่อยากนอน” โอฬารบอกกับเธอ
ปลายฟ้ารู้สึกเขินอายมากกว่า นี่เขากับเธอต้องนอนด้วยกันทุกคืนเลยหรือ
