“คุณจ่ายให้ฟ้าตลอดนี่คะ ฟ้าก็เลยไม่ได้ใช้ อีกอย่างเงินสดมากเกินไปค่ะ ฟ้ากลัวโดนปล้น เดี๋ยวเอาออกไปฟากธนาคารไว้ครึ่งนึง”
“ใครจะกล้ามาปล้นเมียผม มันรนหาที่แล้ว”
“คุณโอไม่ได้เฝ้าฟ้าตลอดเสียหน่อย ฟ้าต้องไปเรียนนะ” เธอรวบของใส่กระเป๋าเสร็จก็ขึ้นเตียงไปนอน
โอฬารรีบแต่งตัวแล้วตามไปอย่างไว ที่เธอพูดมาก็จริง เขาไม่ได้เฝ้าเธอได้ตลอด
“พรุ่งนี้เดี๋ยวให้บอร์ดี้การ์ดตามไปคอยดูดีไหม”
“เวอร์ค่ะ ในมหาวิทยาลัยไม่มีใครกล้ามาทำร้ายฟ้าหรอกค่ะ เดี๋ยวคุณก็มารับฟ้า” ปลายฟ้าส่ายหน้ากับคนแพนิคจนเกินเหตุเสียจริงๆ
“เดี๋ยวเอาบัตรเครดิตของคุณโอไปใช้ เงินสดพกมากก็ไม่ดีจริงๆ นอนเถอะพรุ่งนี้ต้องรีบออกไปแต่เช้า” โอฬารที่ไม่คิดกวนเมียเพราะเธอนอนหลับตาแล้ว ได้แต่ซุกเข้าหาซอกคอ ดึงมากอดไว้แน่น
ปลายฟ้าเห็นว่าเขาไม่กวนเธอจริงๆ จึงหันหน้ามากอดเขาไว้เช่นกัน สองคนหลับตาพริ้มเข้าสู่ห้วงนิทรา
----
ในรุ่งเช้า ปลายฟ้า
