“ไม่แคบหรอกครับ ผมจะพาฟ้าไปทุกที่เลย รับรองโลกกว้างแน่นอน”
ปลายฟ้าไม่พูดต่อแต่พิงหัวกับไหล่ของชายหนุ่ม อ้อนเขาอย่างที่เคยทำ
โอฬารเห็นเธออ้อนแบบนี้ก็ใจอ่อนทุกที ต่อไปคงต้องระวังให้มากขึ้น และไม่มีวันให้เธอเป็นอันตรายเด็ดขาด
เมื่อถึงบ้านของปลายฟ้า เธอก็รีบลงไปหาพ่อของเธอ
“ฟ้ามาแล้วค่ะพ่อ คิดถึงพ่อจัง” ปลายฟ้าโผเข้ากอดบิดา นิติกรเห็นลูกสาวสบายดีก็รู้สึกโล่งอก มองหน้าโอฬารพยักหน้าให้เล็กน้อยเพื่อขอบคุณเขา ที่ดูแลลูกสาวให้ปลอดภัย
“หิวหรือยังลูก พ่อให้เขาทำอาหารของที่ลูกชอบไว้ทั้งนั้นเลย ไปดูกันดีไหม” นิติกรชวนลูกสาวเข้าไปกินข้าวทันที แม้ว่าจะสายแล้ว เขาก็หิ้วท้องรอเธอ
“หิวมากเลยค่ะ รอมากินข้าวกับพ่อเลยค่ะ”
“งั้นกินเยอะๆเลย” นิติกรเห็นลูกสาวยิ้มมีความ เขาก็พลอยมีความสุขด้วย
“ไม่มีเรียนหรอลูก” นิติกรถามลูกสาว
“จริงๆมีค่ะ แต่ว่าฟ้าโดด” ปลายฟ้าบอกพ่อ
“ไหนคุณบอกไม่มี” โอฬารที่โดนแ
