บทที่19 หึงคนข้างบ้าน 1/2

854 คำ

โอฬารเมื่อได้ขย่มเมียตัวจำนวนที่ตั้งเป้าไว้สำเร็จ ก็ตื่นมาด้วยสีหน้าแช่มชื่น ราวกับได้พักผ่อนเต็มที่ ผิดกับปลายฟ้าที่สายโด่งแล้วก็ยังไม่ตื่นมาสักทีจนเขาต้องปลุกให้เธอไปกินข้าวก่อน “ที่รักครับตื่นได้แล้ว” โอฬารที่อาบน้ำจนตัวหอมเข้ามาปลุกเธอด้วยจมูก กลิ่นกรุ่นกายสาวนี่มันหอมเย้ายวนใจเขาเสียจริง “อื้อ...อย่าเพิ่งกวนฟ้าจะนอน” ปลายฟ้าไม่อยากลุกง่ายๆ เธอรู้สึกอ่อนเพลียหนักมาก ร่างราวกับจะแหลกละเอียดไปกับรสสวาทที่เขาเป็นคนลงทัณฑ์เมื่อคืน “ตื่นมากินข้าวก่อน วันนี้จะนอนทั้งวันผมก็ไม่กวน” โอฬารกระซิบข้างหู แน่นอนว่ากลางวันย่อมไม่กวน แต่จะกวนกลางคืนแทน “อีกนิดนึง” ปลายฟ้าตอบเขาเสียงอู้อี้ ไม่มีแรงจะลุกแล้ว “ตื่นเถอะที่รักมาเร็ว” โอฬารยกตัวเธอขึ้น แต่ปลายฟ้าก็ซบกับอกเขากอดไว้แบบนี้ “หื้อ...หอมจัง” กลิ่มหอมจากกายของเขาเข้าจมูกเธออย่างจัง จนต้องสูดเข้าให้เต็มปลอดทั้งที่ยังหลับตาอยู่ “ที่รัก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม