คำคืนที่แสนหวาน...
"อ่ะ...อ่าาา...ขวัญ...เสียว"
พาขวัญร้องออกมาแทบไม่เป็นภาษา
เมื่อชรัณใช้มือสำรวจความพร้อมด้วยการใช้นิ้วรูดขึ้นรูดลงก่อนที่เขาจะกดนิ้วกลางเขาไปในกลีบกุหลาบที่กำลังเบ่งบานรอภมรมาเชยชม
"ผมก็ไม่ไหวแล้วที่รัก"
ชรัญใช้เข่าดันขาเธอให้แยกออกจากกัน ก่อนจะค่อยๆดันมังกรของเขาเข้าไปช้าๆ
"อื้มมมม.....มันเจ็บจัง"
พาขวัญกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น
"อดทนหน่อยนะครับ"
ชรัณขบกรามแนน เขาพยายามไม่ใจร้อนทั้งๆที่ข้างในเขาแทบจะระเบิดเป็นจุนอยู่แล้ว
"อ่าา...คุณชรัญ ขวัญเสียว"
ชรัณขยับสะโพกเข้าออกช้าๆ
"ที่รัก...ยังเจ็บอยู่ไหมครับ"
ชรัณถามด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ค่ะ...ไม่เจ็บแล้ว"
พาขวัญตอบพร้อมกับบิดตัวด้วยความเสียว
ชรัญเริ่มขยับสะโพกแรงขึ้น
[ตั๊บบบๆๆ]
"อ่ะ..อ่าาา...ช่วยขวัญด้วย"
"อ๊า...ดีมากเลยขวัญ"
[ตั๊บๆๆ...]
เสียงตอกอัดสะโพกดังไม่หยุด
"อ่าา...ขวัญ...อื้มม..ขวัญปวดชี่..
พอก่อน
