บทที่53 'อารมณ์แปรปรวน’

2643 คำ

@คอนโดคุณนาย หมับ! "อ๊ะ! เจ็บนะ" ฉันร้องเสียงหลงพร้อมกับหน้ามุ่ยทันทีที่โดนคนตัวสูงที่เดินตามอยู่ข้างหลังคว้าหมับไว้ที่ต้นแขนเล็กแล้วกระชากตัวฉันดันไปติดกับผนังห้องอย่างจังด้วยสีหน้าเข้มขรึม "วันหลังอย่าเล่นแบบนี้อีก" กองทัพว่าเสียงเข้ม ตาเขาที่มองฉันอยู่ตอนนี้ไม่มีแววของความใจดีหรือล้อเล่นอย่างเคยเลยสักนิด นี่เขาโกรธเรื่องที่ฉันล้อเขาเล่นก่อนหน้านี้ขนาดนี้เลยเหรอ ตอนอยู่บนรถเมื่อกี้ก็ไม่พูดไม่จาด้วย ฉันก็แค่ลืมกระเป๋าตังค์ที่ห้องเลยลองแกล้งเฉย ๆ ก็บอกแล้วว่าให้โอนแต่เขาก็ดื้อที่จะมาเองนี่ “ทำไมต้องทำหน้าดุขนาดนี้ด้วย ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไรไง ก็แค่แกล้งเฉย ๆ อะ” ฉันว่าพลางก้มหน้าลงอย่างกระเง้ากระงอดปากเปิกเบะคว่ำหมดที่โดนเข้าจ้องตาดุแบบนั้น ก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปสบตาเขาอีกครั้ง แต่การสบตากับเขารอบนี้มันทำให้ฉันรู้สึกชาวาบที่หัวใจยังไงก็ไม่รู้ ก็ดูเขาทำหน้าทำตาสิเหมือนไม่พอใจฉันเอามาก ๆ อ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม