หลังจากผ่านพ้นคืนฮันนีมูนหวานเชื่อม อีกทั้งยังถูกน่านฟ้าเอ่ยแซวคนเป็นพี่ชายว่าหลงรักพี่สะใภ้จนทำให้อาชาต้องสั่งสอนน้องชายปากดีไปหนึ่งที
“จะรีบไปไหนแต่เช้าคะพี่อาชา น่านฟ้า”
พราวฟ้าอยากจะติดรถตามสามีหนุ่มไปด้วยอีกคน แต่จะไปในสภาพชุดนอนก็คงไม่ดี
“พราวอยู่ดูแลบ้านที่นี่กับกุ้งแหละ ฉันมีธุระที่ต้องจัดการนิดหน่อย ตอนเย็นฉันจะรีบกลับมาทานอาหารฝีมือเธอ วันนี้ฉันในฐานะเจ้านายสั่งให้เธอลาหยุดงานในไร่หนึ่งวัน”
อาชากดจูบหน้าผากมนต่อหน้าทุกคนและต่อหน้าน้องชายโดยไม่แคร์สายตา สามีแสดงความรักต่อภรรยาก็ไม่ใช่ความผิดเสียหายอะไรนี่น่า
“ว้าว พี่ชาย มดขึ้นแล้ว หวานซะขนาดนั้น”
น่านฟ้าไม่รู้สึกเสียใจเลยสักนิด เพราะเขาตัดใจจากพราวรดา พี่สะใภ้ได้แล้ว มีแต่ร่วมยินดีที่พี่ชายมีความรักแท้จริงตามตัวเองปรารถนาสักที
“บอกพราวหน่อยได้ไหมว่าเรื่องอะไรที่พี่อาชากับน่านฟ้าต้องรีบไปเมืองขนาดนั้น”
สายตาจ้องจับผิด
