“คุณหนูพราว เมื่อกี้นี้กุ้งได้ยินเสียงคนร้อง เอ่อ นายใหญ่” กุ้งกับน่านฟ้ารีบขึ้นมาดูเพียงเพราะได้ยินเสียงคนร้องดังลั่นจากห้องของคุณหนูพราวของเธอ
“พี่อาชา พี่ทำอะไรคุณพราว”
น่านฟ้าไม่เอ่ยถามถึงอาการปวดแสบปวดร้อนของคนเป็นพี่ชายแท้ๆ แต่กลับมากล่าวหากันลอยๆ เหมือนว่าเขาข้างข้างพี่สะใภ้เพียงคนเดียว
“โอ๊ย ซี้ด ดื้อพยศ แรงเยอะขนาดนั้น ฉันจะไม่แรงทำอะไรกับยัยเมียตัวแสบได้ล่ะ มีแต่พี่สะใภ้นายต่างหากที่กล้าทำร้ายน้องชายของพี่ โอ๊ย”
อาชากัดฟันกรอด เขาเจ็บใจที่ไม่สามารถเอาคืนภรรยาดื้อรั้นอย่างเธอได้เลยสักครั้ง
“ว่ายังไงนะคะนายใหญ่ คุณหนูพราว...”
“ไม่จริงนะพี่กุ้ง น่านฟ้า ถ้าไม่ใช่เพราะเขามาถ้ำมองแอบมองดูพราวอาบน้ำ พราวแค่ไม่ทำกับพี่อาชาแบบนั้นหรอก ทำเป็นโรคจิตหื่นกามใส่พราวดีนัก พราวไม่เอามีดมาตัดเฉือนน้องชายของพี่อาชาก็ดีเท่าไหร่แล้ว พี่กุ้งพาพราวเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้ไหมคะ”
“ค่ะคุณหนูพร
