คืนที่สองของการพักแรมกลางไพร ความมืดมิดโรยตัวไปทั่วผืนป่าพร้อมกับความหนาวเย็นเริ่มปกคลุมไปทั่ว
ลุงพรานกางโต๊ะพับสำหรับแค้มปิ้งที่จัดเตรียมเอามาพร้อมสำหรับกิจกรรมเดินป่า ส่วนไอ้พงษ์กับไอ้เพชรช่วยกันก่อกองไฟอยู่อีกฟากไม่ไกลกันนัก
“ไอ้พราน… มาดื่มกันสักแก้วสิวะ”
******อฬารตะโกนเรียกลุงพรานให้มานั่งดื่มด้วยกันอย่างไม่ถือตัวว่าเป็นนาย
“ขอบคุณครับนาย… ”
ลุงพรานเดินเข้ามาใกล้ ******อฬารค่อยๆ รินไวน์ลงแก้วแล้วยื่นให้
“ดื่มด้วยกัน ไวน์ขวดนี้ราคาเกือบแสน… ”
******อฬารกล่าว
“เป็นบุญของผมครับ… อย่างผมเคยชินแต่เหล้าป่ากับยาดอง… ”
ลุงพรานรับไวน์ในแก้วมาดื่ม กำซาบน้ำสีอำพันลงคอช้าๆ รู้สึกซาบซ่าขึ้นมาอย่างประหลาด
“เขาว่ายาดองกินแล้วรู้สึกปึ๋งปั๋งจริงไหมวะ… ”
เสี่ยถามด้วยความสงสัย
“ขึ้นอยู่กับว่าหมักด้วยอะไรครับ… ”
ลุงพรานกล่าว
“แล้วสูตรไหนช่วยให้เอ็นแข็งบ้างวะ… ”
เสี่ยถามไม่อ้อม
“ของเ
