รุ่งเช้าวันใหม่อากาศยังคงครึ้มฟ้าครึ้มฝน เมฆดำลอยเกลื่อนฝนตกลงมาไม่ขาดสาย ในทะเลคลื่นกระแทกเข้าหาฝั่งดังครืนครางผสานเสียงลมหวีดหวิว พายุยังคงก่อตัวอยู่เหนือท้องทะเลไม่จางหายไปง่ายๆ
ในเวิ้งหินกองไฟที่ก่อไว้มอดดับลงไปนานแล้วเพราะขาดเชื้อฟืน ทว่าไม่ได้ทำให้คนสองคนหนาวเย็นเท่าใดนัก สองร่างนอนกอดกันในถุงนอนแสนอบอุ่น ร่างหนาทำตัวเป็นตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ให้ร่างบางซุกซบ
ผ่านยามเช้าไปจนเข้าช่วงสายสองหนุ่มสาวถึงได้รู้สึกตัวตื่นขึ้น โดมินิกตื่นขึ้นก่อนเขาลืมขึ้นช้าๆ มือหนากระชับร่างน้อยมากอดไว้ เขาระบายยิ้มมุมปากเมื่อเจ้าของร่างยังคงหลับตานิ่ง แถมยังซุกซบเข้าหาอกอุ่นของเขาราวกับลูกแมวขี้เซา มือหนาปัดปอยผมที่ระใบหน้าของเธอทัดไว้ข้างหู ดวงตาคมอ่อนแสงลงยามทอดมองใบหน้าอ่อนใสของคนในอ้อมแขน ค่อยๆ ไล้หลังมือลูบแก้มนวลผะแผ่วอย่างถนอม ลูบผ่านไปแตะนิ่งที่หน้าผากมนครู่หนึ่ง ก่อนจะคลายใจเมื่อไม่พบว่ามีความร้
