43 รู้สึกดี
มินมินนั่งอยู่ที่โซฟานุ่มตรงมุมห้องพักส่วนตัวภายในไนต์คลับ ขณะที่เธอพยายามตั้งใจอ่านหนังสือบนไอแพด ซึ่งตอนนี้ปรากฏเนื้อหาที่อ่านค้างไว้ พอเวลาผ่านไปไม่นานนัก ความเหนื่อยล้าที่กัดกินเริ่มค่อยๆ ทำให้รู้สึกง่วงนอน
ไอแพดที่ยังคงเปิดหน้าเนื้อหาบทเรียนทิ้งเอาไว้วางพิงกับขาของมินมิน ขณะที่ดวงตาคู่สวยค่อยๆ ปิดลงโดยไม่รู้ตัว ร่างเล็กค่อยๆ เอนลงไปพิงกับพนักโซฟาอย่างช้าๆ แล้วหลับไปในที่สุด
ภาคินที่นั่งทำงานอยู่ไม่ไกล สังเกตเห็นมินมินที่นั่งอ่านหนังสืออยู่เงียบๆ แต่เมื่อหันไปมองอีกที กลับพบว่าเธอหลับไปแล้ว ไอแพดยังคงเปิดค้างหน้าเนื้อหาไว้เช่นเดิม เขาหยุดงานในมือเอาไว้ชั่วคราวก่อนจะลุกขึ้นยืน เดินตรงไปที่ร่างบางของมินมินที่นั่งหลับอย่างไม่รู้ตัว
เขามองเธออยู่ครู่หนึ่ง พลางยกยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก ภาพมินมินที่หลับสนิท ใบหน้าดูผ่อนคลาย ทำให้เขารู้สึกแปลกๆ ในหัวใจ ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่
