45 เธอเป็นของฉัน
มินมินยืนอยู่มุมหนึ่งของงานเลี้ยงด้วยความรู้สึกเหงาเล็กน้อย แม้ในมือจะถือแก้วแชมเปญ แต่หัวใจกลับรู้สึกว่างเปล่าเมื่อภาคินต้องไปคุยเรื่องธุรกิจกับนักธุรกิจท่านหนึ่ง เขาชวนเธอไปด้วย แต่เธอกลับเลือกที่จะปฏิเสธ
ที่ตรงนั้นดูไม่เหมาะกับเธอเท่าไร…
เสียงเพลงจากนักร้องดังระดับประเทศดังขึ้นบนเวที สร้างบรรยากาศที่น่ารื่นรมย์ให้กับงานเลี้ยง แต่ถึงแม้จะมีเสียงดนตรีและผู้คนมากมาย เธอกลับรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่คนเดียวในโลกที่ไม่คุ้นเคย
มินมินกำลังฟังเพลงอย่างเพลินๆ พลันรู้สึกมีคนเดินเข้ามาใกล้ เธอหันไปเห็นผู้หญิงสองคนที่เคยยืนซุบซิบเกี่ยวกับเธอตอนเข้ามาในงาน พวกเธอยิ้มบางๆ ก่อนจะเอ่ยทักทาย
“คุณภาคินไม่อยู่ด้วยเหรอคะ”
“โดนเรียกไปคุยน่ะค่ะ”
“ทำไมถึงปล่อยให้คนสวยๆ อย่างคุณมินมินอยู่คนเดียวล่ะคะ” ผู้หญิงที่เดินมาด้วยกันอีกคนพูด พลางมองข้ามมินมินไปยังเพื่อนตัวเองที่ยืนอีกฝั่ง
มินมินยิ้
