"เพิ่มเสียงเพลงขึ้นอีกหน่อย"
คำสั่งของธาราดังขึ้น เขาไม่ได้ต้องการฟังเพลงแต่อย่างใด เพียงแค่ต้องการกลบเสียงดังเจ๊าะแจ๊ะน่าเกลียด ในร่องกลางหว่างขาของเธอเท่านั้น
"ครับท่าน"
กรเอ่ยรับคำสั่ง ก่อนจะยื่นมือไปหมุนหลับเสียงเพลงให้ดังขึ้น
"คะ คุณธาราพอแล้วค่ะ"
มือเล็กเลื่อนลงมาจับที่ข้อมือของเขาไว้แน่นเพื่อไม่ให้เขาขยับ
"แค่นี้ก็ไม่มีใครอยู่แล้ว เธอร้องได้ตามสบายเลยไอวา"
"ไม่นะคะ อ๊ะ~ พ พอแล้ว~"
มาเฟียหนุ่มไม่สนใจยังคงขยับนิ้วเข้าออกอยู่อย่างนั้น จนกระทั่งรถคันหรูแล่นมาจอดสนิทที่หน้าคอนโด ธาราจึงยอมหยุดการกระทำอุกอาจลง ก่อนถอนนิ้วออกจากดอกไม้งาม หันมาผลักประตูฝั่งตัวเองออก แล้วลากร่างบางลงจากรถอย่างไม่สนใจที่จะรอกรมาเปิดประตูรถให้
"เบาๆค่ะคุณธารา หนูเดินไม่ทัน"
เสียงไอวาสั่นระริก ขาเรียวแทบไม่มีแรงจะก้าวเดิน เพราะการกระทำของเขาทำให้เรี่ยวแรงของเธออ่อนลงจนแทบเดินไม่ไหว
"ให้ฉันอุ้มเลยดีก
