"ได้ ฉันจะไปส่งเธอที่สนามกอล์ฟ แต่เธอต้องกินข้าวให้เสร็จก่อน ถ้าไม่งั้นก็อย่าหวังว่าจะได้ไป"
ธาราเอ่ยปนบังคับ น้ำเสียงเข้มแต่แฝงความเอาใจใส่
"หนูไปกินที่ทำงานก็ได้ค่ะ เสร็จแล้วหนูจะได้ทำงานเลย"
เธอเอ่ยเสียงเบาลาวกับกลัวว่าจะทำให้เขาไม่พอใจ
"ไม่ได้ กินเสร็จแล้วก็กินยาต่อ อาการแบบนั้นจะได้หาย เธอจะได้เลิกโทษว่าเป็นเพราะฉันอีก"
ธาราประชดนิดๆ หลังจากที่เธอมีอาการแล้วคิดว่าตัวเองท้องเพราะเขาไม่ยอมป้องกัน
"หนูไม่ได้โทษคุณนะคะคุณธารา หนูแค่สงสัยเฉยๆ ก็คุณไม่ยอมป้องกันจริงๆนี่คะ"
ไอวาเอ่ยเสียงสั้นเล็กน้อย แต่ถึงแบบนั้นเธอก็ยังไม่ยอมหยุดเถียง
"มันเป็นเพราะเธอต่างหากที่ไม่ยอมดูแลตัวเอง"
ธาราพูดเสียงเรียบแต่สายตาคมจับจ้องมองที่เธออย่างจริงจัง พร้อมขยับใบหน้าเข้ามาใกล้จนเธอต้องถอยหนี
"เฮ้อ...ค่ะ"
ไอวาทถอนหายใจแรง เธอรู้ดีว่าเถียงยังไงก็ไม่มีทางชนะเขา คนที่มีความคิดเป็นของตัวเองอย่างธารา เธอ
