“คุณไม่ไปดูแลคู่หมั้นของคุณล่ะคะ คุณมายุ่งกับหนูทำไม”
เสียงหวานเอ่ยออกมาอย่างสั่นเครือ ความเจ็บปวดแล่นชัดอยู่ในดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ เธอไม่เพียงแค่เจ็บ แต่รู้สึกเหมือนอกทั้งอกถูกบีบแน่นเมื่อจำใจพูดประโยคนี้
ธาราหรี่ตาลงทันที แววตาคมวาวแฝงไปด้วยอารมณ์ดิบที่พร้อมปะทุ
“ถ้าเธอหมายถึงเชอรีสเธอเลิกพูดไปเถอะ เพราะยังไงฉันกับเชอรีสก็ไม่มีทางเป็นไปได้ และเรื่องนี้เราคุยกันรู้เรื่องแล้วด้วย ฉันบอกเธอไปแล้วว่าเราสองคนไม่ใช่อย่างที่เธอคิด”
“แต่มันเป็นแบบนั้นไปแล้วค่ะคุณธารา!”
ไอวาโพล่งสวนออกไปน้ำเสียงสั่นเครือ แต่เต็มไปด้วยความจริงที่เธอเจ็บปวด
“คุณแค่ไม่ยอมรับความจริงเท่านั้นเอง เธอกำลังเจ็บปวดเพราะคุณทำแบบนี้ คุณรู้ตัวบ้างไหมคะ คุณไม่สงสารเธอบ้างเลยหรือไงคะ!”
“แล้วเธอล่ะ”
ธาราเอ่ยเสียงเรียบ สายตาคมกริบมองนิ่งไปที่ใบหน้าของเธอ
“ในเมื่อเธอเป็นเมียฉัน เธอก็ควรจะเจ็บปวดสิ ทำไมต
