ครืก! ครืก!
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทำให้คนตัวเล็กสะดุ้งตื่นจากความฝัน เธอค่อยๆลืมตาปรือขึ้นแล้วมองไปที่หน้าจอมือถือด้วยอาการสะลึมสะลือ ก่อนจะเห็นว่ามินโทรเข้ามา เธอรีบกดรับสายทันทีโดยไม่ลังเล
"ว่าไงแก"
เสียงของไอวายังคงงัวเงีย ในตอนเอ่ยปากพูดกับเพื่อนรัก
"แก แกมาจ่ายค่าเทอมแล้วนี่ ทำไมวันนี้ไม่มาเรียนล่ะ แฮ้มมีเงินจ่ายค่าเทอมไม่บอกฉันเลยนะ แกจะมาเซอร์ไพรส์กันใช่ไหมล่ะ ฉันรู้หมดแหละ"
เสียงสดใสของมินดังขึ้นเสียงนั้นฟังดูเหมือนกำลังดีใจเอามากๆ
ไอวากกระพริบตาถี่ๆพร้อมกับความรู้สึกงุนงงราวกับเธอกำลังฝัน
"แกว่าไงนะ"
เธอเอ่ยเสียงเบาใจเริ่มเต้นแรงขึ้น
"ก็ค่าเทอมแกไง แกแอบมาจ่ายแล้วทำไมไม่มาเรียนต่อละ อย่าบอกนะว่าแกตื่นสายอีกแล้ว"
เสียงมินยังคงร่าเริงแม้จะเริ่มไม่พอใจที่เพื่อนเอาแต่ตื่นสายแบบนี้
"เปล่านะแก ฉันยังไม่ได้จ่ายเลย ฉันจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายล่ะ"
ไอวาอธิบายด้วยน้ำเสียงจริงจัง ผสมก
