33
Part: ดริฟท์
แม่ง! ผมไม่ชอบไอ้เหี้ยที่นั่งอยู่ตรงหน้านี้เสียจริง อยากจะถีบยอดหน้ามันให้รู้แล้วรู้รอด ทำหน้ากวนตีนฉิบหาย คนของผมก็ใช่ย่อย กล้าชวนมันกินข้าวด้วยทั้งที่รู้ว่าผมไม่ชอบ
"พี่ดริฟท์ไม่กินหรอ"น้องถามผมหน้าตาใสซื่อไร้ความผิด
"กินไม่ลง! "ผมตอบกระแทก ไม่พอใจ
"งั้นหนูขอได้มั้ย"เธอชี้ไปที่ข้าวผัดในจานของผม ก็ของเธอกินหมดเรียบร้อยแล้ว
"..."ผมเงียบไม่ตอบ เพียงมองหน้าเธอเท่านั้น ดูสิมีหน้ามาขออีก ทั้งที่ตัวเองเรียกไอ้เพื่อนบ้านนี่มาเองแท้
"^^"เธอยิ้มหวาน พลางขยับจานออกจากหน้าผม ดูสิน่าตีมั้ย แล้วจะให้ผมกินอะไรทีนี้
ผมนั่งกอดอกมองเธอกินข้าวกับไอ้เพื่อนบ้านเงียบๆ ไม่พูดไม่จาอะไร ฟังทั้งสองคุยกันอย่างถูกคอ จนกระทั่งไอ้เพื่อนบ้านขอตัวกลับ
"ไอกลับก่อนนะ"มันพูดกับจินนี่ ที่เดินออกไปส่งมันถึงหน้าบ้าน แล้วเรื่องอะไรผมจะไม่ตามออกมาล่ะ
"บ๊ายบาย"จินนี่โบกมือลามัน เหมือนมันจะไปไกลเนอะ หมั
