35
"ขี้หึงจัง"
"ตอบ! "ผมจ้องหน้าเธอเอาเรื่อง
"จำไม่ได้ว่ากี่ครั้ง ที่ไหนบ้าง เพราะหนูไม่ได้สนใจ"
"เหอะ! "ดูความเจ้าเล่ห์ของเธอ มีวิธีตอบไม่ให้ผมโมโหด้วยนะ
พรึบ
"คิดถึงหนูมั้ยคะ"เธอลุกขึ้นนั่งคร่อมตักผม ประคองหน้าผมขึ้นสบตา
"คิดถึง"ผมตอบเสียงเบา ยังไม่หายขุ่นเคืองใจเรื่องเธอไปเที่ยวกับไอ้เพื่อนบ้าน
"คิดถึงหนูจริงรึเปล่า"เธอกระซิบถามข้างหู ดูวิธีง้อของเธอสิ แบบนี้ผมจะทนไหวได้ไง
พรึบ
"เดี๋ยวก็รู้ว่าคิดถึงมากแค่ไหน"ผมอุ้มเธอลุกขึ้นในท่านั้น เดินไปที่โซฟาริมหน้าต่าง ฝั่งบ้านของไอ้เพื่อนบ้าน
"พี่ดริฟท์จะทำอะไร"เด็กน้อยตกใจ กอดคอผมแน่น
"นั่นใช่มั้ยบ้านมัน"ผมพยักพเยิดออกไปที่หน้าต่างบานใหญ่ ที่เห็นบ้านไอ้หน้าอ่อนชัดเจน
"อือ"
"ดีมันจะได้เห็นฉากเลิฟซีนชัดๆ "
"พี่ดริฟท์! "เด็กน้อยทำหน้าตกใจเมื่อรู้ว่าผมจะทำอะไร แต่ก็สายไปเสียแล้ว สิ้นคำผมก็ก้มลงจูบปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่ม
"อื้อ! "เธอเหม
