ตอนที่ไม่มีชื่อ

808 คำ
ดริฟท์ หนุ่มหล่อของมหาลัย ที่สาวๆตามกรี๊ดไม่ขาดสาย ไม่ว่าจะไปที่แห่งหนใด ก็จะมีสาวๆคอยให้ท่าตลอด และความเจ้าชู้ เขาก็ไม่อาจจะปฏิเสธพวกหล่อนได้ แต่ทุกครั้งก็จะมีน้องสาวสุดแสบมาคอยขัดขวางตลอด ทุกคนคิดว่าเธอแค่หวงพี่ชาย แต่จริงๆแล้ว ใครจะรู้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่มันมากกว่านั้น เธอกับเขาไม่ใช่พี่น้องพ่อแม่เดียวกัน ไม่มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องทางสายเลือดแม้แต่น้อย จินนี่ สาวสวยอวบอึ๋ม ที่พี่ชายขุนมากับมือ สเปคหนุ่มๆทั้งมหาลัย เธอสวยน่ารัก ขนาดพี่ชายที่โตมาด้วยกันตั้งแต่เด็กยังห้ามใจไม่อยู่ เธอเป็นที่รู้จักของทุกคนในนามของน้องสาวของดริฟท์ 1 ณ กลางดึกของคืนหนึ่ง ฝนตกกระหน่ำอย่างหนักเหมือนฟ้ารั่ว ทั้งฟ้าร้องฟ้าผ่าและลมกรรโชกแรง ในห้องโถงกว้าง เด็กชายกำลังนั่งรอพ่อกับแม่กลับบ้านอย่างใจจดใจจ่อ เพราะคำสัญญาที่พวกเขาให้ไว้ บอกว่าจะกลับมาทานมื้อเย็นด้วย "คุณหนู ป้าว่าทานข้าวก่อนเถอะค่ะ" "จะรอ"เด็กชายตอบด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ นั่งมองออกไปหน้าบ้านอย่างเฝ้ารอ "แต่ว่านี่มันดึกแล้วนะคะ"แม่บ้านอีกคนช่วยพูด "นั่นไงมาแล้ว"เด็กชายโผงขึ้น เมื่อเห็นแสงไฟจากรถวิ่งเข้ามาในบ้าน "มามี้ แด๊ดดี้ "เด็กชายออกตัววิ่งออกไปรับพ่อกับแม่ แต่ก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อพ่อของเขาอุ้มเด็กหญิงแก้มยุ้ยลงจากรถ "ยังไม่นอนอีกหรอ"คุณหญิงที่ลงรถตามมาถามลูกชาย แต่เขากลับนิ่งเงียบ เอาแต่จ้องมองเด็กหญิงที่อยู่ในอ้อมกอดพ่อของตัวเอง "..." "นี่น้องจินนี่ น้องจะมาอยู่กับเรา"พ่อที่เห็นลูกชายเอาแต่จ้องน้อง ก็แนะนำให้รู้จัก "นานมั้ย"ถามเสียงนิ่งๆ สายตาจับจ้องไปที่เด็กหญิง ที่ดวงตามีแค่ความเศร้าหมอง และใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา "ป้าจัน พาจินนี่ขึ้นไปอาบน้ำก่อน ให้นอนห้องข้างๆ ดริฟท์นะ" "ค่ะคุณผู้หญิง"ป้าแม่บ้านรับคำ เดินมาอุ้มเด็กหญิงขึ้นไปอาบน้ำบนบ้านตามคำสั่ง "ดริฟท์มานี่ลูก"คุณหญิงเดินไปจูงมือเรียกลูกชาย พาเดินเข้าไปที่ห้องนั่งเล่น คุณผู้หญิงและคุณผู้ชายของบ้าน นั่งมองหน้ากันด้วยความลำบากใจ กลัวลูกชายหัวแก้วหัวแหวนไม่ยอม ถ้าพวกเขาจะรับเลี้ยงเด็กหญิง เพราะลูกชายไม่เคยพูดว่าอยากมีน้องให้ได้ยินแม้แต่ครั้งเดียว "ถ้าจะให้น้องอยู่บ้านกับเราตลอดไป ลูกโอเคมั้ย"คุณหญิงถามความสมัครใจของลูกชาย "พ่อแม่เธอล่ะ"เด็กชายถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง ไม่เข้าใจว่าทำไมเด็กผู้หญิงคนนั้นต้องมาอยู่บ้านเขาด้วย "พ่อแม่น้องอยู่บนสวรรค์ น้องไม่มีใครนอกจากพวกเรา ลูกจะเป็นพี่ชายให้น้องได้มั้ย" "....ก็ได้"เด็กชายนิ่งคิดอยู่ชั่วครู่ถึงตอบ ถึงเขาจะยังเด็กแต่ก็พอเข้าใจว่าอยู่บนสวรรค์หมายถึงอะไร เหมือนที่พ่อแม่เขาบอกว่าตาเขาอยู่บนสวรรค์ ไม่มีวันกลับมา "แล้วให้น้องเรียกแด๊ดดี้มามี้ เหมือนที่เราเรียกได้มั้ย" "ครับ" หลังจากตกลงเรื่องน้องสาวคนใหม่ของบ้าน คุณผู้หญิงและคุณผู้ชายก็ทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้กับลูกชาย คือนั่งทานข้าวเย็นพร้อมหน้าพร้อมตา ถึงจะเป็นเวลาดึกก็ตาม ก่อนที่คุณหญิงจะขอตัวขึ้นไปดูลูกสาวคนเล็ก ปล่อยให้พ่ออยู่กับลูกชาย "น้อยใจมามี้หรอ"คนเป็นพ่อถามลูกชายที่เอาแต่มองตามหลังแม่ "เปล่าครับ"ตอบเสียงเบา และก้มหน้าทานข้าวต่อ "ถ้าไม่โอเคก็บอกแด๊ดกับมี้อย่าเก็บไว้คนเดียวเข้าใจมั้ย"เขายกมือขึ้นลูบหัวลูกชาย เขาเข้าใจความรู้สึกของลูกชาย ที่เป็นลูกคนเดียวมาตลอด อยู่ๆ ก็มีน้องสาวโผล่มา คงกลัวพ่อกับแม่แบ่งความรักไปให้น้อง "พ่อกับแม่น้องไปสวรรค์นานยัง" "เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อน...."เขาตอบลูกชายด้วยน้ำเสียงตีบตัน เหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ แน่นอกไปหมด เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้า ขณะกลับบ้าน ก็มีสายจากโรงพยาบาล เขาและภรรยารีบบึ่งรถไปที่นั่นทันที เหมือนเพื่อนจะรอเพื่อฝากลูกสาวคนเดียวที่รอดจากอุบัติเหตุให้เขาและภรรยาดูแล ก่อนจะสิ้นลมตามภรรยาไปต่อหน้าต่อตา "แล้วน้องรู้มั้ยครับ" "น้องยังเด็กมาก ไม่รู้อะไรหรอกลูก"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม