อ้อนจนได้...

1036 คำ

“อาอรรถขา” เธอส่งเสียงอ้อน เพราะไม่อยากเสียเวลาไปมากกว่านี้อีกแล้ว “อือ...อ๊า...” “อะ...อะ...อะไรครับ เป็นไรหรือ” ใบหน้าจิ้มลิ้มเหยเกราวกับเจ็บปวดทรมาน บิดกายช่วงล่างอย่างซ่านสยิว “อูยย...ซี๊ดส์ อ๊า” ทนายอรรถหายใจไม่ทั่วท้อง รีบหันมองตรงทางเดินเข้ามาในห้องน้ำ ว่ามีใครโผล่มามั้ย... ลักษณะท่าทางลับ ๆ ล่อ ๆ แบบนี้ เหมือนคนที่กำลังคิดจะทำผิดชัด ๆ เลยล่ะ “อื้อ อูย” สาวน้อยกระตุกระริก เสร็จเสียวจนน้ำรักแตกพลั่กไหลย้อยเต็มสองขา “อ๊า...” “โอวว...หนูพิณ” ทนายอรรถกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ หัวใจเต้นเร็วแรงที่สุดในชีวิตก็ตอนนี้ พิลาวรรณาหอบหายใจอย่างซ่านกระสัน ถลกกระโปรงนักเรียนขึ้น จนเผยให้เห็นช่วงล่างเปลือยเปล่า เนินสวาทอวบอูมไร้ขน ร่องแดงเรื่องดงาม รูรักมีเส้นสีชมพูห้อยลงมาราวสิบสองเซ็นติเมตร “อะ...นะ...หนู...หนูพิณ” “ช่วยดึงออกให้หนูหน่อยค่ะ หนูไม่ไหวแล้ว” เนินสวาทอวบอูมกระตุกไม่หยุด เช

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม