เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ซึ่งมีพิริยะเป็นเจ้าของแล้ว ลียาก็รีบขึ้นไปบนดาดฟ้า และก็รอเวลาที่ยุวดีจะปรากฏตัว พร้อมกับทารกน้อยซึ่งเป็นสายเลือดของพิริยะกับนังกานต์พิชาอย่างใจจดจ่อ “ในเมื่อลียาไม่มีความสุข พี่พีทก็ไม่ควรมีความสุขเช่นกัน"
หล่อนหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย
“ลียาอยากเห็นพี่พีทร้องไห้ และก็ตายทั้งเป็นไปตลอดชีวิต”
เสียงหัวเราะที่เต็มไปด้วยความเหี้ยมโหดของลียา ทำให้คนที่เพิ่งเดินขึ้นมาอย่างยุวดีถึงกับเสียวสันหลังวาบ
โชคดีแล้วที่หล่อนกลับตัวกลับใจได้ทัน ไม่อย่างนั้นหล่อนคงต้องรู้สึกผิดไปชั่วชีวิต
“คุณลียา ฉันมาแล้วค่ะ”
ลียาหันไปมองยังต้นเสียง ก่อนจะหัวเราะออกมาอย่างสะใจ เมื่อเห็นยุวดีปรากฏตัวขึ้น พร้อมกับห่อผ้าที่ด้านในคือเด็กทารก
ลูกของพิริยะกับนังกานต์พิชา...
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า... เอาเด็กมาให้ฉันเร็วเข้า”
“คุณลียา... จะทำอะไรเด็กคะ”
“มันไม่ใช่เรื่องของแก เอาเด็กมา
