ตอนที่ 2 ข้ามีสามีแล้วงั้นเหรอ
769 คำ
ตอนที่ 2
ข้ามีสามีแล้วงั้นเหรอ
ปัง!
"คุณหนู!"
เสียงฝีเท้ามากกว่าสองวิ่งเข้ามาในห้อง เผยให้เห็นใบหน้าของหญิงสาวน่ารักน่าชัง แม้ว่าเธอจะอยู่ในชุดที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงสาวใช้ธรรมดาแต่กลับดูงดงามและมีเสน่ห์มาก ข้างกันเป็นผู้ชายที่ดูพึ่งพาได้มิหนำซ้ำใบหน้าของเขานั้นช่างหล่อเหลายิ่งกว่าดาราระดับท็อปที่เคยเจอมาเสียอีก
"คุณหนูฟื้นแล้วหรือเจ้าคะ"
"คุณหนู.. งั้นเหรอ"
ไป๋อวี่ซีทวนคำพูดของนางด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ภาพของหญิงสาวที่ใบหน้าเดียวกับเธอยังคงวิ่งเข้ามาในหัวไม่หยุด
"รู้สึกอย่างไรบ้างเจ้าคะ ยังเจ็บอยู่ไหมเจ้าคะ"
"ฉันเป็นอะไร.. แล้วพวกคุณเป็นใคร"
ทั้งสองคนยืนนิ่งมองหน้ากันเล็กน้อย คนที่เธอมั่นใจว่าเป็นสาวใช้เวลานี้ดวงตากำลังสั่นไหว เพียงแค่พริบตาดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยหยดน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นทางพร้อมเสียงสะอื้นไห้
"คุณหนูอย่าล้อเล่นแบบนี้สิเจ้าคะ ท่านมองหน้าข้าให้ดี ข้าคือเมี่ยวเมี่ยวสาวใช้ของคุณหนูไงเจ้าคะ"
ถึงแม้ว่านางจะเอ่ยออกมาอย่างนั้น แต่กลับยังคงร้องไห้ไม่หยุด
"คุณหนู.. ท่านจำข้าได้หรือไม่ขอรับ"
ชายหนุ่มที่ยืนมองอยู่ครู่ใหญ่ได้เอ่ยออกมาเสียงเรียบ ไป๋อวี่ซีจ้องมองเขานิ่งในหัวก็เกิดภาพมากมายที่มีร่วมกัน
"องครักษ์"
เขาถอนหายใจออกมาอย่างเบาใจก่อนจะถอยห่างไปเล็กน้อย
"เหตุใดคุณหนูจำอู่ถังได้แต่จำเมี่ยวเมี่ยวไม่ได้กันเจ้าคะ ไม่ได้! ต้องไปตามหมอหลวง"
แม้จะยังมึนงงอยู่บ้างแต่ก็พอจับใจความสำคัญได้ ในเวลานี้นางร้ายคิวทองอย่างไป๋อวี่ซีได้มาเกิดใหม่ในร่างของคุณหนูในจวนใดสักจวนงั้นหรือ นึกว่าเรื่องประหลาดแบบนี้จะมีแต่ในนิยายหรือซีรีส์เสียอีก บ้าบอที่สุด!
"ช้าก่อน!"
แต่ยังไม่ทันที่สาวใช้จะได้วิ่งออกไปด้านนอก อวี่ซี่เอ่ยเรียกเอาไว้เพราะอยากรู้สิ่งที่จำเป็นต้องรู้ในเวลานี้มากกว่า หากสวรรค์ต้องการให้เธออยู่ที่นี่เธอก็จะอยู่ให้ถึงที่สุด
"ก่อนหน้านี้เกิดอะไรขึ้น เหตุใดข้าถึงจำอะไรไม่ได้เลย"
"คุณหนู~"
ยังคงเป็นสาวใช้คนเดิมที่เอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดีนัก หากภาพในความทรงจำของเธอที่ซ้อนทับมาไม่ผิดพลาด หญิงคนนี้คือสาวใช้ข้างกายและผู้ชายคนนี้ก็เป็นองครักษ์ที่อยู่กับเธมาตั้งแต่เกิด แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่เธอไม่เข้าใจเลยก็คือนี่มันเรื่องบ้าบออะไรกัน
"ก่อนหน้านี้คุณหนูพลัดตกน้ำโชคยังดีที่ท่านอ๋องเจ็ดมาช่วยไว้ได้ทัน มิเช่นนั้น.."
"ท่านอ๋องเจ็ดอย่างนั้นหรือ"
"เจ้าค่ะ"
"เจ้าคือเมี่ยวเมี่ยว ส่วนเจ้า.. อู่ถังสินะ เช่นนั้นที่นี่คือที่ไหนอย่างนั้นหรือ"
"ที่นี่ก็คือจวนท่านอ๋องห้า.. เยว่อ๋องสามีของคุณหนูไงเจ้าคะ"
"อ๋อ.. จวนสามีของข้านี่เอง เอ๊ะ! สามี.. สามี! ข้ามีสามีแล้วงั้นหรือ!"
เช่นนั้นภาพที่ไหลเข้ามาในเศษเสี้ยวความทรงจำที่เธอเห็น หญิงสาวชุดแดงกับบุรุษในชุดแต่งงานนั้นก็คือเจ้าของร่างนี้กับท่านอ๋องห้าที่ว่าสินะ แต่เหตุใดในความทรงนั้นถึงไม่ได้มีความรู้สึกดีเลยสักนิดกันล่ะ แม้แต่ใบหน้าในความทรงจำก็ยังไม่มี นี่เจ้าของร่างนี้คงไม่ได้แต่งงานกับอ๋องที่อายุเท่าปู่หรอกนะ
"เช่นนั้นแล้วท่านอ๋องอยู่ที่ใด"
สาวใช้ขมวดคิ้วมองหน้าเล็กน้อย ก่อนจะมีสีหน้าสลดลงอย่างเห็นได้ชัด
"หลังจากคืนแต่งงานท่านอ๋องนอกจากจะไม่ได้มาเข้าหอแล้ว.. ยังทูลขอฝ่าบาทไปประจำการที่ชายแดนด้วยพระองค์เอง แบบนี้จงใจทำร้ายจิตใจคุณหนูชัด ๆ"
"นานเท่าใดแล้ว"
โชคยังดีที่แสดงซีรีส์พีเรียดมาก็ไม่น้อยเรื่องคำพูดคำจาก็พอตามน้ำได้บ้าง และดูไม่แตกต่างจากที่แสดงมาเท่าไหร่ พอถูไถได้อยู่แหละนะเสี่ยวไป๋
"ครึ่งปีแล้วเจ้าค่ะ"
"ครึ่งปี! นี่ท่านอ๋องไม่กลับมาเลยงั้นหรือ"
"ท่านอ๋องกลับมาเจ้าค่ะ เพียงแต่.."
"เพียงแต่อะไร"
"เพียงแต่ท่านอ๋องไม่เคยกลับมาหาคุณหนูเลยเจ้าค่ะ"
- ผู้เขียน
