ตอนที่ 25 : มองเพลิน
"หายไปไหนแล้ว"
ฟ้าใสพึมพำเบาๆเมื่อถือถาดอาหารที่ตัวเองทำเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่นแต่ไร้เงาชายหนุ่มที่เคยนั่ง ก่อนหน้านี้ผ่านโต๊ะอาหารก็ไม่มีเขานั่งอยู่ ดวงตากลมโตมองออกไปด้านนอกที่เป็นกระจกใสสามารถมองเห็นมุมที่ฉันนั่งรอเขาอยู่ก่อนหน้านี้ เห็นชายหนุ่มร่างสูงนั่งอยู่บริเวณนั้นทำให้ฉันเลือกที่จะเดินออกไป
น้ำใจไม่มีช่วยยก ฉันต้องถือถาดออกมาพร้อมเสิร์ฟ ทำตัวเป็นคุณชายซะเหลือเกิน คนที่อยากกินไม่ใช่ฉันสักหน่อย หวังว่าหลังจากฉันทำอาหารให้เขาเสร็จคงตอบสิ่งที่ฉันอยากรู้สักที
แต่พอมายืนตรงหน้าชายหนุ่มที่นั่งอยู่ ดวงตากลมโตมองโดยรอบที่มีเทียนจุดเพื่อเพิ่มแสงสว่างเพิ่ม ทั้งที่มีไฟจากในบ้านสาดส่องออกมาอยู่แล้ว แล้วเขาจุดเทียนเพิ่มทำไม แถมบนโต๊ะกระจกที่เคยว่างเปล่าตอนนี้มีขวดไวน์ราคาแพงเคียงข้างด้วยแก้วสองใบ...ทำเหมือนกำลังจะดินเนอร์อย่างนั้นแหละ
"ยืนบื้ออยู่ได้ ไม่วางเหรอไง"
