ตอนที่ 109 ออกจากดินแดน
ณ ภายในรังโจรลับ
เมื่อผมเดินเข้ามาด้านในบรรยกาศก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย กลิ่นเหล้าที่กระจายอยู่ทั่วร้าน! สายตาของพวกผู้คนที่กำลังมองมาด้วยแววตาที่อาฆาตเหมือนโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปานก่อน! และสุดท้ายก็คือดรอน์ที่เช็ดแก้วอยู่แบบไม่ได้ลืมตา
ก็อยากจะถามเหมือนกันว่าทั้งชีวิตของมันคิดจะยืนเช็ดแก้วแบบนั้นตลอดเลยไหม? แล้วแก้วที่เช็ดอยู่มันแก้วใบเดิมหรือป่าว? แต่เมื่อดูจากสถาณการณ์แล้วอย่าถามเลยดีกว่า บรรยกาศตอนนี้มันไม่เหมาะจะให้ถามเรื่องสงสัยเล็กน้อยพวกนี้หรอก เหอะๆ
จากนั้นผมก็เดินตรงเข้าไปหาดรอน์ทันที
เมื่อเดินถึง
" รอบนี้ท่านทำเกินไปแล้วนะครับองค์ชาย! "
ดรอน์ก็เริ่มพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ฟังแล้วก็รู็สึกได้ทันทีว่ามันกำลังไม่ชอบใจอยู่ ซึ่งก็แน่นอนละ ที่จะไม่ชอบแบบนี้ก็ไม่ได้แปลกอะไรหรอกก็ทางผมเล่นเอาทหารมายืนหน้ารังของพวกมันแบบนี้ทำให้เป็นที่สังเกตจากผู้คนในเมืองมาก แต่เ
