# เลาน์Friend
“พี่รอหนูอยู่แถวนี้ ห้ามกินจนเมามากล่ะ เที่ยงคืนแล้วพี่จะมารับ”
ดีเซลพูดขึ้น หลังจากที่เลี้ยวรถเข้ามาในร้านอันแสนคุ้นเคยที่เขาเป็นผู้ถือหุ้นร่วมกันกับกลุ่มเพื่อนสนิท
“รับทราบค่ะ” ฉัน พยักหน้ารับอย่างเชื่อฟัง
“และถ้ามีใครมาขอเบอร์ก็ เห่าไล่ให้ไปไกลๆด้วยเข้าใจไหม”
“หนูไม่ใช่หมาสักหน่อย” ฉันเอ่ยขึ้นและมองหน้าพี่ดีเซลที่ยิ้มหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
“หึหึ พี่ก็ไม่ได้ว่าหนูเป็นหมาสักหน่อย ใครจะว่าแฟนน่ารักของพี่ได้ลงคอล่ะ” ดีเซลพูดตอบพร้อมกับยกมือลูบหัวเล็กๆของไอติมอย่างนึกเอ็นดู
“ชิ พี่ดีเซลยอกย้อน หนูเก่งที่สุดแล้ว ฟอด!! หนูไปก่อนนะคะ ใกล้เลิกแล้วหนูจะโทรหา” ฉันเอ่ยขึ้นอย่างคนรู้ทัน ก่อนจะโน้มตัวหอมแก้มของพี่ดีเซลอย่างเอาใจ
“อืม”
ดีเซลพยักหน้ารับแล้วนั่งมองเด็กแสบของเขาเข้าไปในร้าน ก่อนที่เขาจะขับรถเข้าไปจอดยังโซนวีไอพี แล้วเดินขึ้นไปยังห้องทำงานด้านบนในทันที
“อ้าวพ่อด
