หลังจากที่ ฉันเดินเข้าห้องน้ำและทำธุระส่วนตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็รีบเปิดประตูออกมาเพื่อจะเดินกลับไปยังร้านทำผม แต่ว่าฉันถึงกับต้องตื่นตกใจขึ้นมาในทันที เมื่อเห็นใบหน้าอันแสนหล่อเหลากับดวงตาสีฟ้าที่คุ้นเคยกำลังยืนทำหน้านิ่งๆอยู่ทางหน้าประตู
ก่อนที่เราทั้งสองคน จะสบตามองกันอย่างนิ่งเงียบจนฉันเองที่เริ่มสัมผัสได้ถึงรังสีบางอย่างที่แผ่ออกมาจากพี่ดีเซล จึงรีบก้มหน้าและหลบสายตาพร้อมกับเอ่ยขึ้นมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
“พะ พี่ดีเซล…”
“ยังจำชื่อฉันได้อยู่สินะ” ดีเซล เอ่ยขึ้นและจ้องมองไปยังเด็กน้อยตรงหน้าด้วยสีหน้าและแววตาเต็มไปด้วยความเย็นชา
“เอ่อ...คือหนูขอตัวก่อน นะคะ อ๊ะ......”
ฉันพูดตอบกลับเบาๆ เพราะทำตัวไม่ถูกในหัวสมองก็คิดได้ว่า ฉันจะต้องชิ่งหนีไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด จึงรีบหันหลังเพื่อจะวิ่งหนีพี่ดีเซล แต่ทว่า ด้วยความลนลาน จึงทำให้สะดุดขาตัวเองจะล้มหน้าคะมำ แต่ฉันก็ถูกมือหนาของพี่ด
