“เพราะอย่างนี้นี่เอง แกถึงขอขึ้นไปรับใช้นาย เพราะแก... แกอยากจะทำมิดีมิร้ายกับนายของข้าใช่ไหม ไอ้ผู้ชายใจหญิง ไอ้ผู้ชายวิปริต!”
ป้าเกรทก้มลงตีเมลิน่าด้วยความเคียดแค้น หญิงสาวพยายามยกมือขึ้นปกป้องตัวเอง พลางน้ำตาริน
“แต่ผม... ผมรักนายจริงๆ นะฮะ”
“ไอ้ทุเรศ! แกจะรักนายได้ยังไง ในเมื่อแกกับนายเป็นเพศเดียวกัน” ป้าเกรทตวาดลั่น มองอย่างขุ่นเคืองใจเป็นที่สุด
เมลิน่าก้มหน้าด้วยความอดสู อยากจะประกาศออกไปนักว่าหล่อนเป็นผู้หญิง แต่ด้วยหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาจึงไม่สามารถทำได้
“ผมขอโทษฮะ”
“ฉันจะบอกเรื่องนี้กับคุณแพท” ป้าเกรทพูดขึ้นเสียงเขียวปั้ด
“อย่า... อย่านะฮะ ป้าเกรท ผมขอร้อง” หญิงสาวคลานเข้าไปเกาะขาของหญิงชราเอาไว้ และวิงวอนด้วยน้ำตานองหน้า
“อย่าทำแบบนี้เลย”
“ทำไมข้าจะทำไม่ได้ ก็แกทำให้นายหลงผิด”
มือบางยกขึ้นป้ายน้ำตาทิ้ง “ผม... ผมจะไม่ทำอีกแล้ว ผมสัญญา... สัญญาฮะป้าเกรท”
“ฉันไม่มีทาง
