เมลิน่ามองเดินผ่านแกรนด์ที่ก้าวออกมาจากห้องทำงานของดินิย่าร์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ก็จะไม่ให้ประหลาดใจได้ยังไงกันล่ะ ก็สายตาของแกรนด์ที่มองมายังหล่อนนั้นช่างเต็มไปด้วยความสมเพชเวทนายิ่งนัก
มันเกิดอะไรขึ้นกันเหรอ ทำไมแกรนด์ต้องมาหล่อนแบบนี้ด้วย ก็รู้อยู่หรอกว่าแกรนด์ไม่ค่อยชอบขี้หน้าของหล่อนนัก แต่กระนั้น ผู้ชายคนนี้ก็ไม่เคยมองหล่อนด้วยสายตาแบบนี้เลยนี่นา สายตามันแปลกๆ และมันก็มีผลทำให้ขนแขนของหล่อนลุกซู่โดยหาสาเหตุไม่พบ
“รีบเข้าไป นายรออยู่”
“นาย... มีอะไรกับผมหรือฮะน้าแกรนด์”
แกรนด์ไม่ยิ้ม และคำพูดก็เต็มไปด้วยความน่าหวาดระแวงยิ่งนัก
“ความลับไม่มีในโลก แกควรท่องคำนี้เอาไว้ให้ขึ้นใจ”
แล้วแกรนด์ก็ก้าวพรวดเดินจากไป ทิ้งให้เมลิน่าที่กำลังเต็มไปด้วยความกังขายืนอึ้งอยู่หลายอึดใจ
“เข้ามาสิ”
เสียงห้วนทุ้มของเจ้าของห้องช่วยดึงให้เมลิน่าหลุดจากบ่วงแห่งความคลางแคลงใจได้อย่างง่า
