เมลิน่าที่กำลังช่วยป้าเกรทหั่นผักอยู่ภายในห้องครัวตกใจจนหน้าซีดเผือด เมื่อจู่ๆ ร่างเปียกโชกของดินิย่าร์ก็พรวดพราดเข้ามาอยู่ตรงหน้า หญิงสาวตัวสั่น หน้าซีดและรีบถอยไปหยุดอยู่ด้านหลังของหญิงชราด้วยความหวาดกลัวจนน่าเวทนา
ป้าเกรทมองเจ้านายของตัวเองอย่างวิงวอน “นายคะ... นายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียก่อนเถอะค่ะ เดี๋ยวอาหารกลางวันเสร็จ ป้าจะให้คนไปตามค่ะ”
ดวงตาสีเขียวที่ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีของไฟเสียแล้วตวัดจ้องหน้าของเมลิน่าเขม็ง
“ตามฉันขึ้นไปบนห้อง เมลิน่า”
เจ้าของชื่อส่ายหน้าทั้งน้ำตา ความป่าเถื่อน โหดร้ายที่เกิดขึ้นไปเมื่อเกือบสองชั่วโมงก่อนยังไม่ลบเลือนไปจากหัวใจ และมันก็ทำให้หล่อนหวาดกลัวจนแทบสิ้นสติ”
“ไม่... ไม่นะ ป้าเกรท... ช่วยลิน่าด้วย...” หญิงสาวร้องให้หญิงชราช่วยเหลือ และป้าเกรทก็ช่วยเหลือหล่อนจริงๆ
“นายคะ ป้าขอร้องเถอะค่ะ อย่าทำแบบนี้เลย”
นัยน์ตาดุดันของดินิย่าร์เปลี่ยนมาจับจ้องที่ใบ
