“แพท พี่มีเรื่องจะต้องคุยกับนายให้รู้เรื่อง”
เสียงของพี่ชายที่ดังขึ้นทำให้พาเวลที่กำลังนั่งซดเหล้าอยู่อย่างเอาเป็นเอาตายต้องเงยหน้าขึ้นมอง ก่อนจะแค่นยิ้มหยันออกมา
“ก็ว่ามาสิครับ ผมรอฟังอยู่”
ดินิย่าร์กระแทกลมหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะเดินเข้าทรุดกายลงนั่งโซฟาตัวตรงกันข้ามกับน้องชาย และจ้องมองนิ่ง
“วันสองวันมานี่นายเป็นอะไรไปหรือแพท พี่เห็นนายฟาดหัวฟาดหางใส่คนอื่นเขาไปทั่วเลย โดยเฉพาะมะปราง นี่นายคิดจะฆ่าให้ตายกันเลยหรือไง”
กรามแกร่งของพาเวลนูนขึ้นเพราะถูกเจ้าของขบแน่น “ผมไม่รู้ว่าแม่นั่นว่ายน้ำไม่เป็น และที่สำคัญ ผมก็กระโดดลงไปลากแม่นั่นขึ้นมาจากน้ำแล้วนี่ครับ”
“ถึงนายจะไม่รู้ว่ามะปรางว่ายน้ำไม่เป็น แต่นายก็ไม่ควรจะทำให้มะปรางตกน้ำตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่แพท นายทำอย่างนี้ทำไม”
ทำอย่างนี้ทำไมน่ะหรือ...? ดวงตาสีเขียวมรกตของพาเวลวาวโรจน์ขึ้น เมื่อนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้
เขากับมะปรางเ
