“ฉันไม่ใช่คนดีขนาดที่จะปล่อยเธอไปหรอกนะมะปราง...”
คนตัวโตพูดพร้อมๆ กับขยับเบาๆ อีกครั้ง และครั้งนี้มันก็ทำให้มะปรางรู้ว่าสวรรค์จริงๆ น่ะเป็นยังไง หล่อนผวาเฮือกกอดร่างกำยำโซมเหงื่อของเขาเอาไว้แน่น จากนั้นก็สนองตอบความต้องการของเขาอย่างไร้เดียงสาเป็นที่สุด
“คนสวย... แบบนั้นแหละ ค่อยๆ ทำตามฉัน...”
“คุณแพท...”
หญิงสาวครางชื่อของชายที่ตัวเองรักออกมาแผ่วเบา ขณะปล่อยกายปล่อยใจให้พ่อคนตัวโตจูงมือไต่บันไดมุ่งหน้าสู่แดนสวรรค์ด้วยความเต็มอกเต็มใจเป็นที่สุด
“คนสวย เธอน่ารักเหลือเกิน...”
พาเวลที่ขับเคลื่อนด้วยความรุนแรงจนเตียงใหญ่ยังต้องครางประท้วงคำรามลั่น ก่อนที่เขาจะเกร็งไปหมดทั้งตัว มะปรางตวัดลำแขนของตัวเองรัดร่างของคนตัวโตเอาไว้แน่นเมื่อเขาปลดปล่อยตัวเองและซวนซบลงมาบนทรวงอกอวบของหล่อน
หญิงสาวระบายยิ้มด้วยความอิ่มเอมใจ ความรู้สึกอ่อนหวานเข้ามาเกาะกินหัวใจเอาไว้มากมาย แต่มันก็ได้แค่ไม่นานเมื่
