EP.11 มันจะคุ้มหรือเปล่า

1123 คำ
ไบรอันถอนลมหายใจออกมาเบาๆ เมื่อคนที่เริ่มเห็นต่างไปคนละทางผลักเขาออกอย่างแรงก่อนจะก้าวขาออกไปจากห้อง ใบหน้าคมคายหลุดความหงุดหงิด ลิ้นสากดุนดันเข้าหากระพุ้งแก้มก่อนจะก้าวขาเดินตามออกไป “ยังไม่โยนให้เป็นอาหารปลาอีกเหรอไบรท์ มึงจะโยนหรือให้กูโยน” ไคเลอร์ควงแก้วไวน์ในมือพร้อมกับยิ้มเล็กๆ ที่มุมปาก ดวงตาคมกริบกวาดมองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าพานกระตุ้นความหวานกลัวจนเนื้อตัวของใบหม่อนสั่นเทิ้ม “เฮียเลอร์ใจร้าย เอาอะไรมาคิดว่าหนูเป็นได้แค่อาหารปลา” คนกล้าต่อปากต่อคำสบตากับมาเฟียหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัว กลับกันยิ่งทำให้คนตัวโตนึกขำ “ก็ตัวเธอนุ่มนิ่มเหมือนขนมปัง ไม่ให้ปลากินเธอ จะให้เฮียกินเธอแทนไหมล่ะ” “เฮียเลอร์!” “ไม่เอาน่า อยู่ใกล้กันแค่นี้เอง พูดกันดีๆ ตกลงกันดีๆ ก็ได้ เอางี้ ถ้าเธอไม่อยากโดนปลากัดกินจนตัวเละ มาให้เฮียกินเธอแทนไหมล่ะ เฮียจะกินแบบทะนุถนอม เฮียกินไม่นานหรอก สักสามวันสามคืนก็คงพอ” คนฟังถอยหลังกรูด น้ำตารื้นจากตากลมสวยก่อนที่ใบหน้าจิ้มลิ้มจะหันกลับไปหาคนที่ตามหลังเธอออกมาแทน ใบหม่อนดึงแขนไบรอันมากอดจนแน่น หลับหูหลับตาร้องไห้พร้อมกับส่ายหน้ารัวๆ “อย่าให้เฮียเลอร์เข้าใกล้หม่อนนะพี่ไบรท์ ไม่เอาแบบนั้น ห้ามยอมเด็ดขาด” ไบรอันตวัดสายตาไปมองหน้าเฮียเล็กน้อยก่อนจะหันหาคนตัวเล็กตามเดิม “ความลับของฉันก็เหมือนความลับพวกเฮีย” “หม่อนสาบานว่าจะไม่เอาเรื่องนี้ไปพูดกับใคร ไม่เด็ดขาด จะให้ไปสาบานวัดไหนก็ได้ หม่อนยอมทุกอย่างเลย” “เฮียเลอร์ไม่มีทางยอม เมาได้ที่ละมั้ง” คำตอบไม่ต่างจากค้อนหนักๆ ที่ฟาดลงมาที่กลางแสกหน้า คนตัวเล็กกอดท่อนแขนแกร่งจนแน่น ละเลยว่าอกอวบกำลังเบียดเสียดท่อนแขนของไบรอัน ให้ตายเธอก็ไม่มีวันปล่อยมือ “งั้นพี่ก็รับผิดชอบหม่อนดิ พี่เป็นคนพาหม่อนมาที่นี่นะ พี่ควรรับผิดชอบไหม” “ก็เลือกฉันดิ แค่คืนนี้เธอเลือกฉัน จากนั้นฉันจะช่วยเธอ จะเอาอะไรจะให้ทุกอย่างเลย” “ส่งใบหม่อนมาให้กู!” เสียงไคเลอร์เป็นการตัดสินทุกอย่างในทันที “ไม่ไป! หม่อนมากับพี่ไบรท์ คืนนี้หม่อนจะอยู่กับพี่ไบรท์ ไม่ใช่เฮียเลอร์” “ไม่เอาน่า เฮียให้โอกาสเธอตัดสินใจใหม่ แค่อยู่กับเฮียสามวันสามคืน…” คำพูดของไคเลอร์ถูกกลืนกินเข้าไปในลำคอเมื่อร่างบางกอดแขนของไบรอันแล้วลากกลับเข้าห้องอย่างเก่า ทำเอามาเฟียหนุ่มมองตามหลังพร้อมกับแสยะยิ้มออกมาอย่างพอใจ ปึง! “บ้าบอที่สุด บ้าที่สุดเลย!” เสียงหวานโวยวายคับห้องเมื่อกลับเข้ามาอยู่ในห้องด้วยกันตามลำพังอีกครั้ง ต่อให้เธอจะเลือกกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง มันก็ไม่ได้หมายความว่าเธอพร้อมสำหรับอะไรอยู่ดี “ถ้าตัดสินใจดีแล้วก็..ถอดเสื้อผ้าของเธอซะ” “ทำไมหม่อนต้องเสียตัว แลกกับการรู้ความลับคือหม่อนต้องเสียตัวเหรอ หม่อนไม่ได้อยากรับรู้เรื่องพวกนี้เลยนะ” “ฉันก็ไม่ได้อยากเอาเธอหรอกน่า” “แล้วที่บอกให้แก้ผ้าแปลว่าอะไร ถ้าไม่อยากเอาตรงนั้นของพี่มันก็ต้องไม่แข็งด้วยสิถูกไหม” “แข็ง” “นี่ไง ทำไมหม่อนต้องมาเจอคนแบบพี่ด้วยวะ” “วะกับใคร อย่าปีนเกลียวให้มาก ถ้าไม่อยากนอนกับเฮียเลอร์สามวันสามคืนแบบที่เฮียมันบอกคืนนี้เธอก็นอนกับฉันให้มันจบๆ ที่บอกว่าไม่ได้อยากเอาก็คือตามนั้น แต่ที่ต้องเอาเพราะโดนเฮียมันทดลองสินค้า หยอดยาให้อยากจนต้องลากสังขารมาหาเธอนี่ไง!” “วะ..ว่าไงนะ” ตากลมกระพริบถี่ๆ ขับไล่น้ำตาที่พรั่งพรูออกมา “แม่ง! เฮียกวนตีนฉิบหายเลย” “ทะ..ทดลองสินค้า โดนวางยางั้นเหรอ” “เออ! ถ้าอยากให้จบสวยก็แค่ตามน้ำ แค่เอาเฉยๆ หลังคืนนี้ถ้าเธอไม่อยากอยู่ก็จะไม่ให้อยู่ จะปล่อยไปและจะไม่ให้ใครไปยุ่งกับเธอแม้แต่เฮียเลอร์ก็ตาม” เออ แม่ง! กูยอมแม่งทุกอย่าง มีใครให้ได้มากกว่ากูไหม คนอย่างเขาไม่ชอบบังคับจิตใจใคร ไอ้อยากได้ก็ต้องได้มันก็ใช่ แต่ถ้าอีกคนบอกว่าไม่ คนอย่างเขาไม่มีวันแยแสแน่นอน! “มะ..มันมีวิธีอื่นอีกไหม” คนถามยกมือขึ้นลูบใบหน้า น้ำตาเม็ดโตยังคงร่วงเผาะ แน่นอนว่าเธอไม่ได้เผื่อใจว่าต้องมาเจออะไรแบบนี้ “อะไร” “ก็..หมายถึงหม่อนช่วยพี่ด้วยวิธีอื่นได้ไหม” “จะอม?” ถามตรงๆ แต่เธอเบือนหน้าหนี นี่ไม่ได้อยากง้อเลยนะบอกตรงๆ “อม..เฉยๆ ได้ไหม” “ก็ต้องกระแทกอยู่ดี!” “พี่ไบรท์!” “ผู้หญิงคนไหนก็อยากนอนกับฉันด้วยกันทั้งนั้น เธอควรดีใจที่ได้เป็นคนคนนั้นด้วยซ้ำ” “ก็หม่อนไม่ดีใจไง ถ้าหม่อนจะเสียตัวหม่อนก็อยากเสียมันให้กับคนที่หม่อนรัก” “แต่คนที่เธอรักมันไม่เอาเธอเพราะเธอกับมันต่างกันนะ ฉันย้ำให้ เผื่อเธอลืม” “พี่ไบรท์!” “ไม่ต้องมาขึ้นเสียงใส่ฉัน ผู้หญิงทุกคนก็อยากนอนกับฉัน อยากกอบโกยในสิ่งที่ฉันมีกันทั้งนั้น เธอน่ะเรื่องมาก ต้องให้สอนไหมว่าการนอนกับฉัน บางทีมันอาจจะทำให้ชีวิตของเธอมันเปลี่ยนไปได้” “มะ..หมายความว่าไง จะเลี้ยงดูหม่อนงั้นเหรอ” คนถูกถามยกมือขึ้นยีผมตัวเองลวกๆ ที่จริงเอาเสร็จก็แค่จ่าย ไม่เห็นต้องวุ่นวายอะไรมากมาย “ทุกอย่างที่เธออยากได้ อยากได้อะไรว่ามา ถ้าไหวฉันจะให้” “จะให้จริงๆ ใช่ไหม” “เออ! ให้ฉันได้เอาเธอก่อนไหม ยังไม่ได้กระแทกด้วยซ้ำ คุ้มค่ากับสิ่งที่ฉันต้องจ่ายหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย” ********************** คุ้มไหมไม่รู้ ถ้าอยากรู้ทุกคนต้องรอน้าาา~ อ้อนขอคอมเมนต์จากใครได้บ้าง จากทุกคนเลยได้ไหม ^^☺️🥹 ฝากกดไลก์ ฝากรีวิวนิยายให้เนมรัวๆ หน่อยค้าา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม