“หม่อนไม่ได้รับสายนะ ตัดสายทิ้งไปแล้ว หม่อนไม่รู้ว่าหม่อนทำอะไรให้พี่ไบรท์รู้สึกไม่โอเค” ใบหม่อนเดินมาหยุดตรงหน้าคนที่วางหูจากใครก็ไม่รู้ที่เขาคุยแล้วทำหน้ามีความสุข
จากนั้นเธอก็มองเขายืนดูดบุหรี่จนเขากลับเข้ามาในห้องถึงรีบเข้าไปอธิบาย ไม่รู้ว่าเขามีอิทธิพลต่อใจเธอแค่ไหน แต่เธอไม่ชอบความรู้สึกในตอนที่เขาหันหลังให้เธอเลย
ในใจอยากจะเดินเข้าไปคุยตั้งแต่ตอนแรก แต่ก็กลัวว่ามันจะเป็นการรบกวนเลยทำได้เพียงอดทน ต่อให้ภายในใจมันจะรู้สึกกระวนกระวายแค่ไหนก็ตาม
“ทำไมไม่รับสายล่ะ” ยิ่งได้ยินคำถาม สบตาคนที่เพิ่งจะออดอ้อนเธอมาหมาดๆ หัวใจเจ้ากรรมก็ยิ่งเต้นแผ่วลง
เขาทำเหมือนลืม ทำเหมือนไม่รู้สึก ทำเหมือนตอนนั้นเขาแค่อารมณ์ดีเลยพูดหยอดแต่เป็นเธอที่คิดไปเองทุกอย่างเลย
“ถ้าไม่ชอบก็บอกกันดีๆ ได้ไหมคะ อย่าเป็นแบบนี้ได้ไหม” น้ำเสียงของคนบอกสั่นเครืออย่างเห็นได้ชัด ยิ่งเขาไม่สบตาเธอนานๆ ทำเหมือนรำคาญทั้งที่
