แกร๊ก~
เสียงปลดล็อกประตูห้องนอนส่งผลให้ดวงตาคมกริบตวัดมองผ่านความมืด มองการเคลื่อนไหวของคนที่อยู่ในห้องก้าวเดินออกมาก่อนที่เธอจะตรงไปยังตู้เย็นที่อยู่ในโซนห้องครัว
ไฟที่โซนห้องครัวส่องสว่างจนทำให้เห็นร่างบอบบางที่สวมเพียงเสื้อเชิ้ตของเฮียเลอร์ปกปิดเรือนร่างเอาไว้แค่นั้น ใบหม่อนนั่งคุกเข่าที่หน้าตู้เย็นเพื่อหาของรองท้องเนื่องจากยังไม่ได้ทานอะไรเลย
“หิวเหรอ ให้พี่ทำอะไรให้ทานดีไหม” เสียงของไบรอันส่งผลให้คนตัวเล็กชะงัก เอี้ยวใบหน้ากลับไปมองเล็กน้อย เธอไม่รู้เลยว่าเขายังอยู่ที่นี่
“คุยกับพี่หน่อยได้ไหม”
“ไม่กินค่ะ แค่จะออกมาหยิบนมกล่องเดียว” ใบหม่อนดันตัวลุก เธอไม่ได้อยากเจอเขา ไม่พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับเขาในตอนนี้ แต่พอเขาไม่ยอมหลบมันก็ยิ่งหลีกเลี่ยงยาก สุดท้ายก็จำต้องเงยหน้าขึ้นมองสบตากับคนตรงหน้าเหมือนเดิม
“ถอยด้วยค่ะ”
“เราจะคุยกันดีๆ ไม่ได้เลยเหรอ”
“หม่อนไม่มีอะไรจะคุย”
“พี่ขอโท
