“ใจเย็นๆ กันก่อนดีไหม ปล่อยให้อารมณ์เย็นลงกว่านี้แล้วค่อยคุยกัน” ไคเลอร์ยกมือขึ้นลูบศีรษะคนที่ร้องไห้จนตาช้ำ ยิ่งเห็นรอยแดงบนแก้มเขาเองก็ขบกรามแน่น ไม่แปลกหรอกที่ไบรอันจะหัวร้อนแบบนั้น เสือกมาแตะต้องผู้หญิงของมัน
“หม่อนไม่คุยแล้วเฮียเลอร์ มันไม่มีอะไรที่ต้องคุยอีกแล้ว เมื่อคืนหม่อนอยู่กับพี่ไบรท์ เราอยู่ด้วยกันทั้งคืน เขาบอกว่าจะไม่ปล่อยหม่อนไปไหนทั้งนั้น เขาพยายามปลอบให้หม่อนเลิกร้อง รู้ไหมว่าตอนนั้นหม่อนดีใจมากแค่ไหน หม่อนดีใจมาก ดีใจที่สุด แต่พอตื่นมาแล้วได้รู้ความจริงทุกอย่างได้รู้เหตุผลจริงๆ ที่มันเป็นจุดเริ่มต้น หม่อนโคตรเสียใจเลย” น้ำตาเม็ดโตพรั่งพรูออกมาจากตาของคนบอก ยิ่งเขาพยายามที่จะขยับเข้ามาหา เธอเองก็ยิ่งถอยห่าง
ต่อไปนี้จะไม่เปิดโอกาสอีกแล้ว จะไม่ปล่อยให้ทุกอย่างมันถลำลึกไปมากกว่านี้ แค่นี้มันก็มากเกินพอ เธอปล่อยให้หัวใจของตัวเองมันเจ็บปวดเกินพอ
“นี่คือเหตุผลที่คิดจะหนีพี่
