มันคือการเริ่มต้น

1877 คำ

แม่ : “ฮัลโล…ตะวันค่ำนี้แม่จองร้านอาหารให้แกกับตาตฤณลูกชายเพื่อนแม่แล้วนะ” ตะวัน : “แม๊….หนูบอกไปแล้วไงว่าหนูไม่ได้ชอบพี่ตฤณ” แม่ : “นี่คือคำสั่ง….ตาตฤณภพเค้าชอบแกมาก…ป้าสุกัญเค้าอยากจะทาบทามแก” ตะวัน : “แม่เลิกจับคู่ให้หนูสักทีเถอะ….หนูยังไม่อยากมีครอบครัวตอนนี้ค่ะ” แม่ : “เอ๊อะ!!!….ฉันเลี้ยงแกมาอย่างดีไม่เคยบังคับแค่เรื่องนี้เรื่องเดียวทำไมแกจะยังขัดใจแม่” หลังจากวางสายตะวันก็รู้สึกเบื่อหน่าย คิดไม่ถึงว่าตฤณภพเค้าจะชอบเธอ ไม่เคยมีผู้ชายคนไหนที่ตะวันเคยนัดดูตัวซ้ำเพราะทุกคนเมื่อถูกเธอปฏิเสธก็จะขยาดและไม่ขอคบ วันนี้เป็นวันศุกร์คนร่างบางและทีมงานก็เข้าตรวจโรงพยาบาล เมื่อทำงานเสร็จคืนนี้เธอมีนัดทานอาหารค่ำกับ ตฤณ จึงรีบขอตัวกลับตอนบ่าย 4 โมงเย็น @ห้องทำงานอาจาย์หมอเขื่อน “คุณพยาบาลครับ วันนี้หมอมีนัดกับคนไข้ที่ชื่อ ปานตะวันบ่าย 3 ใช่ไหม??” หมอเขื่อนดูเวลาแล

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม