ภวินทร์รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในตอนสายเพราะหญิงสาวใต้ร่างเขาดิ้นยุกยิกอยู่ไม่สุข จึงทำให้เขาพลอยตื่นไปด้วย
"ที่รักทำไมตื่นเช้าจังพี่ยังง่วงอยู่เลย"
"นี่มันจะเก้าโมงแล้วนะคะสายมากแล้ว"
"แต่เราพึ่งตอนกันตอนจะเช้าเองนะ หรือว่า..."ภวินทร์ทำทีจะก้มลงไปจูบเธอ ทำให้พราวฟ้ารีบเบี่ยงหน้าหลบและกำลังจะลุกจากเตียงไปอาบน้ำแต่หางตาดันไปสดุดกับรูปคู่ของเธอกับเขาที่หัวเตียงที่วางไว้คู่กับรูปครอบครัวของภวินทร์
"พี่วินรูปนี้มัน..."
"รูปคู่ของเราไง สวยมั้ยที่ห้องนั่งเล่นก็มีนะ"
พราวฟ้านั่งนิ่งจ้องมองภาพถ่ายตรงหน้าพลางนึกในใจว่ารูปที่ถ่ายกันเล่นๆในวันนั้นไม่คิดว่าเขาจะเอามาไว้ที่บ้าน คิดไปน้ำตาก็คลอที่เขาให้ความสำคัญกับเธอขนาดนี้แถมยังเอาวางไว้ข้างรูปครอบครัวของเขาอีก ภวินทร์เมื่อเห็นแฟนสาวนั่งน้ำตาซึมก็เข้าไปกอดเธอไว้อย่างอบอุ่น
"นี่พ่อพี่ นี่แม่พี่ ส่วนนี่เมียพี่"ภวินทร์ชี้ไปที่รูปพ่อแม่และชี้มาที่เธอ ทำ
