หลังฝึกงานจบเพียงไม่นานพราวฟ้าก็เริ่มต้นงานใหม่ที่สำนักพิมพ์ชื่อดังแห่งหนึ่ง เธอเข้ามาทำงานในตำแหน่งนักแปล พราวฟ้าแม้จะจบเอกภาษาอังกฤษมาแต่ความสามารถในด้านภาษาต่างประเทศ อื่นๆเธอก็ทำได้ดีทีเดียวเช่นกัน ทำให้ในเวลาเพียงไม่กี่เดือนเธอก็กลายเป็นที่รักและไว้วางใจของหัวหน้าและเพื่อนร่วมงาน แม้ว่าหน้าที่การงานของเธอจะกำลังไปได้สวย แต่ทุกวันหลังเลิกงานเมื่อกลับมาอยู่บ้านกับตัวเองความทรงจำเก่าๆที่เคยมีเขาคนนั้นอยู่เคียงข้างก็เข้ามารบกวนหัวใจของเธอตลอดเวลา ยิ่งอยากลืมยิ่งคิดถึงยิ่งโหยหา แต่ก็ทำได้เพียงตามดูข่าวเขาเงียบๆและเก็บความคิดถึงนี้ไว้ให้ลึกสุดใจ ภวินทร์เองตั้งแต่พราวฟ้าจากไปความรู้สึกของเขาในตอนนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเธอเลยแม้แต่น้อย ได้แต่ระบายความคิดถึงโดยการไปนอนดมกลิ่นหอมจากกายเธอที่ติดอยู่บนที่นอนในห้องที่เธอเคยนอน คืนแล้วคืนเล่าจนกลิ่นหอมเริ่มจางหายแต่ความรู้สึกนั้นกลับสวนทาง ความคิดถึง