ปลายดาวเดินเข้าไปที่โต๊ะทำงานของตัวเอง เธอยังเห็นไฟในห้องทำงานของเจ้านายหนุ่มเปิดอยู่ แสดงว่าเขายังทำงานขะมักเขม้นอยู่ในนั้น ในเมื่อกว่ารถเมล์อีกคันจะมาจอดเทียบท่า ก็ต้องรออีกนาน เธอเลยคิดว่าจะชงกาแฟไปให้คชากรเสียหน่อย ถือว่าตอบแทนเขาที่เขามีน้ำใจไปรับไปส่งเธอที่บ้านกับที่ทำงานแทบจะทุกวัน
หญิงสาวชงกาแฟมายืนอยู่หน้าห้องทำงานอันโอ่อ่าของคชากร เธอแนบหูไปกับประตูห้อง ได้ยินเสียงครางอะไรสักอย่างลอดออกมาจากด้านใน หรือว่าเจ้านายของเธอจะเจ็บป่วยไม่สบายอะไร
มือน้อยค่อย ๆ ดันประตูเข้าไปด้านใน เธอไม่ได้ใส่รองเท้าส้นสูง ใส่แต่คัชชูสีดำทรงเตี้ยทำให้เสียงเดินของเธอไม่มี และเธอเป็นคนเดินเบามาก ยิ่งกว่าย่องเสียอีก นั่นทำให้ไม่มีเสียงให้คนในห้องรับรู้การมาของเธอ
“อ๊า...” เสียงครางของเจ้านายหนุ่มทำให้ปลายดาวมือสั่น เสียงครางแบบนี้มันแปลก ๆ เหมือนคนเจ็บปวดแต่ไม่ได้เจ็บปวด เธอขาสั่นเล็กน้อยขณะ ค่อยๆ เดินเ
