42
น้องเกรซ
"ฮืออออ ฮึกๆ ฮืออออ"ทันทีที่ลิฟต์ปิดลง น้ำตาฉันก็ไหลพราก เขาไปแล้ว เขาไปจริงๆแล้ว ฉันจะไม่ได้เห็นหน้าเขาอีกแล้ว
ตึก ตึก ตึก ปัง
"ฮือออ ฮึกๆ ฮือออ"ฉันวิ่งร้องไห้เข้ามาในห้องนอน ปิดประตูเสียงดัง ไม่สนใจพี่กริชกับพี่ชิริน
ฉันวิ่งไปแอบมองที่หน้าต่าง มองลงไปเห็นร่างที่คุ้นตากำลังขึ้นรถ เขาไปแล้วจริงๆ เขาจะไม่มาหาฉันอีกแล้ว จะไม่มีผู้ชายหน้าโง่มาตามง้อขอโทษฉันอีกแล้ว
ก๊อกๆๆๆ
"น้องเกรซ"เสียงเคาะประตูพร้องเสียงเรียกของพี่กริชดังขึ้น
"น้องเกรซอยาก ฮึก! อยู่คนเดียว ฮือออ"ฉันตะโกนร้องบอก ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมจะเจอใคร
"งั้นพี่กับชิรินกลับก่อนนะครับ มีอะไรโทรหาพี่นะ"พอได้ยินว่าพี่เขาจะกลับฉันก็รีบเปิดประตู พุ่งเข้ากอดพี่กริช
พรึบ
"ฮืออออ พี่ชีต้าไปแล้ว เขาจะไม่ ฮึกๆ กลับมาหาน้องเกรซอีกแล้ว ฮืออออ"ฉันร้องไห้ปล่อยโฮบอกพี่กริชเหมือนใจจะขาด
"ก็น้องเกรซไล่ชีต้าไปเองไม่ใช่หรอ"พี่ก
