25.รถไฟชนกัน

1455 คำ

25 "พี่ชีต้าจ๋า"สักพักฉันก็เงยหน้าขึ้นเรียกคนที่กอดฉันเสียงหวาน "ฮึ?"เขาก้มลงขานรับเลิกคิ้วขึ้นสูง "ทำไมไม่ขานรับว่าจ๋า"ฉันมองหน้าเขาขมวดคิ้วยุ่ง "ไว้ครั้งหน้าแล้วกัน"คำตอบเดิมๆ "ก็พูดแบบนี้ตลอด!"ฉันบอกเสียงสั่นเครือ มองหน้าคนตัวโตอย่างตัดพ้อแล้วก้มหน้าลงอย่างเดิม ทีกับเด็กคนนั้นทำไมถึงขานรับจ๋า จ้าล่ะ! ฉันคิดในใจด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ ก็ใช่สิฉันมันไม่สำคัญเท่าเด็กผู้หญิงคนนั้น!! "อย่าร้องนะ เรื่องแค่นี้เอง"เขาพูดดักก่อนที่น้ำตาฉันจะไหล เรื่องแค่นี้หรอ สำหรับเขามันคงเป็นเรื่องไร้สาระมากสินะ "อือ! มันก็แค่ เรื่องแค่นี้แหละ"เรื่องของฉันมันไม่เคยสำคัญอะไรอยู่แล้ว "เกรซ"เขาเรียกชื่อฉันเสียงเบา พร้อมสัมผัสที่หัวฉัน "ไม่ต้องมาเรียกจะนอนแล้ว"ฉันลุกขึ้นมองเขาตาขวาง กัดริมฝีปากล่าง เสียใจที่เขาไม่เห็นความสำคัญฉัน "นอนได้ไงยังไม่อาบน้ำเลย" "ไม่ต้องมายุ่งกับน้องเกรซหรอก"ฉันปัดมือโตออกจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม