7.เด็กชอบเถียง
1262 คำ
7
"แต่มันเป็นงาน"ถ่ายแบบคู่มันก็ต้องมีถูกเนื้อต้องตัวกันสิ จะให้ยืนอยู่คนละฝั่งอย่างงั้นหรอ
"ไม่ให้จับ! แค่คนอื่นเห็นก็มากพอละยังจะมาจับอีก"เธอบอกอย่างเอาแต่ใจ แล้วบนอุบอิบหน้างอเป็นตูดเป็ด
"เฮ้อ! ไม่ให้จับก็ไม่ให้จับ ไปนั่งรอไป"ผมถอนหายใจอย่างยอมแพ้ ก็คงต้องตามใจสินะไม่งั้นยัยเด็กแสบไม่ยอมแน่
"อื้อ^^"ยัยเด็กแสบอมยิ้มอย่างพอใจกับคำตอบ พยักหน้าแล้วเดินกลับไปนั่งที่เดิม ส่วนผมก็เดินไปคุยงานว่าวันนี้จะถ่ายเดี่ยวไม่ถ่ายคู่ เดี๋ยวเอาไว้คุยกับยัยเด็กแสบให้เข้าใจก่อน ถึงจะให้ถ่ายคู่ ทางนั้นก็ตกลงอย่างว่าง่าย ไม่ง่ายได้ไงบริษัทผมเป็นสปอนเซอร์รายใหญ่ และกำลังจะซื้อบริษัทนี้ด้วย
งานเดินหน้าต่อไปอย่างราบรื่น ชุดแล้วชุดเล่าเปลี่ยนไปมุมนั้นทีมุมนี้ที
"พี่ชีต้าขา"เสียงหวานเรียกผมจากด้านหลัง ขณะผมยืนให้ช่างแต่งตัวใส่เสื้อให้
"ฮึ"ผมขานรับพลางหันกลับไปมอง มีคนเดียวเรียกผมแบบนี้
"น้องเกรซขอตังค์ไปซื้อของหน่อย"เธอพูดอ้อนๆ แบมือมาตรงหน้า
"ของอะไร"ผมขมวดคิ้วถาม
"ของร้านนู้น สวยมาก"เธอชี้ไปที่โซนร้านขายของมุมหนึ่ง แอบหนีไปซนมาอีกแล้วสินะถึงได้รู้ว่าตรงนั้นมีของสวย
"อ่ะ รีบซื้อรีบมา"ผมเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์มายื่นให้แล้วบอก
"ขอบคุณค่ะ^^"ยัยเด็กแสบรับไปยิ้มหวานแล้ววิ่งไปที่โซนร้านขายของที่เธอชี้บอก รู้สึกคิดผิดที่ให้กระเป๋าเงินไป เสร็จโจรแน่ผมว่า แววตาแบบนี้ไม่น่าไว้วางใจ คงไม่รูดบัตรจนผมล้มละลายหรอกนะ
"น้องสาวยูหรอ น่ารักจัง"ช่างแต่งตัวถามขึ้น
"..."ผมไม่ได้ตอบแค่ยิ้มให้บางๆ มองร่างบางที่วิ่งถือกระเป๋าเดินเข้าไปในร้าน
ผมใช้จังหวะนี้ถ่ายแบบคู่กับนางแบบในเซ็ตแรกที่โดนยัยเด็กแสบขัดขวาง ถ่ายได้ไม่นานก็ต้องเลิกกองเพราะมีพายุเข้า ผมเข้าไปเปลี่ยนชุดแล้วออกมายืนรอยัยเด็กแสบที่เก้าอี้ผ้าประจำตัวของตัวเอง ชะเง้อคอมองหา ถ้าอีกสองนาทีไม่มาผมเดินไปตามแน่
"มาแล้วววว นี่กระเป๋าค่ะ"ไม่นานยัยเด็กแสบก็วิ่งมาพร้อมถุงในมือ ยื่นกระเป๋าคืนให้ผม ยิ้มมีความสุขที่ได้ซื้อของ
"กลับที่พัก"ผมรับกระเป๋าคืน ปรายตาสำรวจร่างบางตรงหน้า
"ถ่ายเสร็จแล้วหรอคะ"ยัยเด็กแสบถามพลางมองคนในกองถ่ายเก็บของกันให้วุ่น
"อือ พายุจะเข้า"ผมตอบในลำคอ ยื่นมือไปแย่งถุงในมือเล็กไปถือแล้วจูงมือกลับไปทางบ้านพัก
"ลมแรงจังเลย"ร่างบางบ่นเบาๆ ยกมือขึ้นกอดแขนผมไว้ สงสัยกลัวปลิว ลมแรงมากแทบจะพัดร่างบางปลิวได้อยู่แล้ว
"รีบเดินเดี๋ยวทรายเข้าตา"ผมเร่งพร้อมกับเร่งฝีเท้าให้เดินเร็วขึ้นเมื่อลมแรงขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานเราก็ถึงบ้านพัก ผมไปอาบน้ำก่อนเพราะรู้สึกเหนียวตัวมากและก็เหนื่อยมากด้วย
แอด~~~
ผมเปิดประตูเดินเช็ดผมออกจากห้องน้ำมาด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันรอบเอวสอบ มองไปที่ร่างเล็กที่มองผมอยู่ก่อน ผมกระตุกยิ้มแล้วเดินเข้าไปหาใกล้ๆ
"หันหน้าหนีทำไมอยากจับไม่ใช่หรอ จับสิ"เมื่อผมเดินเข้าไปใกล้ ยัยเด็กแสบก็หันหน้าที่แดงระเรื่อหนี
"น้องเกรซไม่ได้อยากจับซะหน่อย แค่บอกว่าไม่เคยจับแค่นั้นเอง"ยัยเด็กแสบเชิดหน้าขึ้นบอกยิ้มๆอย่างเขินอายประโยคสุดท้ายพูดไม่เต็มเสียง
"ก็ให้จับนี่ไง"ผมเดินเข้าไปใกล้อีก
"ไปอาบน้ำดีกว่า เหนียวตัวจะแย่"ยัยเด็กแสบลุกขึ้นหลบหนีเดินเข้าห้องน้ำไป
ผมยิ้มตามหลังกับความน่ารักนั้นแล้วทิ้งตัวลงนั่งโซฟายังไม่ไปแต่งตัวรอกวนยัยเด็กแสบให้เขินอีกรอบ ขณะนั่งเช็ดผมอยู่ก็เหลือบไปเห็นถุงของที่ยัยเด็กแสบซื้อมา ผมเลยหยิบมาเปิดดูว่ายัยเด็กแสบไปซื้ออะไรมา
"ชุดว่ายน้ำ"ผมพึมพำออกมาเบาๆด้วยโทนเสียงต่ำ
แอด~~~
"บอกว่าไม่ให้ซื้อชุดว่ายน้ำไง"ผมพูดขึ้นทันทีที่ร่างบางเดินออกจากห้องน้ำมา จนเธอสะดุ้งตกใจ
"พี่ชีต้าไม่ได้บอก"เธอมองผมตาแป๋ว
"บอก! ในรถไงหูตึงหรอ"
"พี่ชีต้าบอก ไม่พาไปซื้อ ไม่ได้บอกห้ามซื้อ!"เธอเถียง
"ก็อันเดียวกันนั่นแหละ"ไม่พาไปซื้อก็คือไม่ให้ซื้อรึเปล่าเล่า
"เดี๋ยวน้องเกรซคืนเงินให้ก็ได้"เธอบอกหน้างอ มองชุดในมือผม
"มีเงินรึไง"ผมเลิกคิ้วถาม เพราะสถานะเธอเปลี่ยนไปแล้วทุกอย่างขึ้นอยู่กับผม พูดง่ายๆคือผมต้องเลี้ยงดูยัยเด็กแสบนี่ รับผิดชอบทุกอย่าง
"....หักเงินค่าขนมน้องเกรซก็ได้"ยัยเด็กแสบนิ่งคิดก่อนจะพูด คงลืมว่าไม่ได้ใช้เงินพ่อแม่แล้ว
"ซื้อเยอะขนาดนี้ค่าขนมสองเดือนคงไม่พอมั้ง"ผมมองชุดในมือที่เป็นแบรนด์ดังแต่ละตัวก็ไม่ใช่ถูกๆอยู่แล้วและก็ไม่ใช่แค่ตัวเดียวไง
"จะให้น้องเกรซเดือนละเท่าไหร่"
"หนึ่งพัน"ผมตอบเสียงเรียบ
"ห๊ะ! หนึ่งพัน?"ยัยเด็กแสบร้องเสียงดังด้วยความตกใจ
"อือ เงินปอนด์ไม่ใช่เงินบาท"ผมรู้ว่าเงินพันปอนด์ไม่พอใช้สำหรับยัยเด็กแสบนี่หรอก แค่จะดัดนิสัยเท่านั้น มีแต่คนตามใจเกินไปถึงได้เอาแต่ใจอย่างนี้ไง
"ไม่พอใช้หรอก น้องเกรซขอขึ้นอีกได้มั้ย"เธอต่อรองพูดอ้อน เข้ามาออเซาะลืมความเขินอายไปเลย
"อย่าเรื่องมาก "ผมบอกพลางเดินไปหยิบกระเป๋าตังค์
"บัตรจำกัดวงเงิน เงินสดจะให้ทุกวันที่หนึ่ง"ผมยื่นบัตรไม่จำกัดวงเงินให้กับเงินหน้าร้อยปอนด์ ผมไม่ใจร้ายขนาดให้เธอใช้เงินตามที่พูดจริงๆหรอก
"...."เธอรับไปอย่างไม่พอใจนัก
"ไม่ต้องมาหน้างอ”
"ไม่ได้หน้างอซะหน่อย"ก็เห็นๆอยู่ว่าหน้างอ เถียงเก่งจริงๆยัยเด็กแสบเอ้ย
แปะ แปะๆๆ ซ่า!
เสียงฝนลงเม็ดและดูเหมือนจะตกหนักเสียด้วย
"ฝนตกแล้ว^^"ยัยเด็กแสบบอกอย่างดีใจเดินไปเกาะกระจกหน้าต่างดูฝนตก ลืมเรื่องก่อนหน้านี้ไปเลย อารมณ์แปรปรวนจริงๆ
"ทำอย่างกับไม่เคยเห็น"
"น้องเกรซไม่เคยเห็นฝนตกที่ทะเล ลมแรงจัง"เธอบอก ประโยคสุดท้ายสั่นนิดๆเมื่อแรงลมทำให้กระจกหน้าต่างสั่นไหวเล็กน้อย
สวบ
"กลัวหรอ"ผมเดินไปสวมกอดเอวบางถามชิดหู บรรยากาศช่างเป็นใจเสียจริงๆ เหมาะกับคืนแรกที่.....
"..."เธอไม่ตอบเพียงแค่สายหัวน้อยๆ มองตรงออกไปที่หน้าต่าง
จุ๊บ จุ๊บ
ผมพรมจูบไปตามท้ายทอยขาวเนียนเลื่อนขึ้นไปขบเม้มหูเล็กอย่างห้ามใจไม่อยู่
- ผู้เขียน
