เอี๊ยด!!~~~
เสียงล้อรถเสียดสีกับถนนเพราะการเบรคที่กระทันหัน อลิชาหันไปมองหน้าเขาอย่างตกใจ พร้อมกันนั้นเขาก็หันมาจ้องเธออย่างเต็มตา
“จะ จอดรถทำไมคะ”
เธอถามอย่างตะกุกตะกัก เพราะรู้สึกตื่นกลัวขึ้นมา
“ทำไม กลัวเหรอ?”
เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถามขึ้นช้าๆ
อลิชาขยับตัวหนีเล็กน้อย พร้อมกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ
“…”
เธอไม่ตอบแต่แววตานั้นบอกได้ชัดเจนว่าเธอกลัว
“ฉันไม่ได้…”
“ไม่ได้อะไร? ไม่ได้สนใจ? ไม่ได้ตั้งใจจะยั่วโมโหผมงั้นเหรอ?”
เขาพูดตัดบททั้งที่เธอยังพูดไม่จบด้วยซ้ำ
เธอเม้มริมฝีปากแน่น ไม่รู้จะตอบยังไง ความรู้สึกมันอึดอัดไปหมด
“คุณคิดว่าผมไม่มีความรู้สึก?”
เขาเค้นเสียงต่ำ เสียงนั้นไม่ดังแต่กดดันจนรู้สึกได้ถึงความโกรธที่กำลังเดือดในใจเขา
ยิ่งเธอไม่ตอบเขายิ่งโมโหขึ้นไปอีก
หมับ!
มือหนาเอื้อมมาจับคางเล็กเธออย่างรวดเร็ว
เขาบังคับให้เธอหันมาสบตาเขาเต็มๆ หน้าทั้งสองใกล้กันมาก จนรับรู้ได้ถึงลมห
