"ไม่ต้องร้องแล้ว ฉันอยู่นี่ไง" คนตัวโตที่กำลังขับรถ หันมามองฉันที่เอาแต่ร้องไห้สะอึกสะอื้น
"ฮึกๆ ฮือออ" ถึงจะพูดแบบนั้น ฉันก็หยุดร้องไม่ได้ ก็คนมันตกใจกลัวนี่น่า เหตุการณ์เมื่อครู่มันน่ากลัวมากๆ เลยนี่ ถ้าเขาไม่มาป่านนี้ฉัน... ฮือออ
"ก็บอกว่าไม่ต้องร้องไง" เขาบอกด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด จอดรถติดไฟแดง
"ปลอบดีๆ ไม่ได้เลยรึไง ฮืออออ" ฉันหันไปมองค้อนคนตัวโต จะพูดดีๆ กับฉันไม่ได้เลยรึไงเล่า
"เป็นไงอยากนั่งแท็กซี่ดีนัก!" เขาไม่ปลอบแถมยังซ้ำเติมอีก
"!!!" ฉันเม้มปากแน่น สะบัดหน้ามองออกไปนอกรถ น้ำตาไหลริน เขามันคนใจร้าย ฉันโดนมาขนาดนี้แล้ว ยังใจร้ายกับฉันอยู่อีก ฉันไปชอบคนอย่างเขาได้ไงนะ
"อึกๆ" ถึงจะพยายามหยุดร้องไห้ แต่เสียงสะอึกสะอื่นก็ยังดังออกมา มันควบคุมไม่ได้นี่
ฉันนั่งรถกลับกับเขาโดยไม่พูดอะไร มีเพียงเสียงสะอื้นเป็นบางครั้งคราว ไม่นานมากเขาก็เลี้ยวรถเข้าจอดใต้คอนโด
ฉันรีบลงจากรถตรงไปที่ล
