เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นมารบกวนเวลานอนหลับทำให้ฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้นควานมือหาต้นตอของเสียงนั้น โทรศัพท์เครื่องหรูของคาแลนปรากฏชื่อลี่เว่ยหลินตระหง่านบนหน้าจอ
ฉันเม้มปากแน่นก่อนจะปิดเสียงเอาไว้แล้ววางโทรศัพท์ในมือลง ร่างหนาที่นอนข้าง ๆ ขยับตัวเล็กน้อยพร้อมกอดแน่นขึ้น กดริมฝีปากหยักจูบลงมาบนต้นคอ
“มิลาทำเฮียตื่นหรือเปล่าคะ”
“เฮียได้ยินเสียงโทรศัพท์น่ะ”
“คุณหนูลี่โทรมาค่ะ แต่มิลากดปิดเสียงไว้กลัวเฮียจะตื่น ขอโทษที่วุ่นวายกับของใช้ส่วนตัว”
“หืม เฮียยังไม่ได้ว่าอะไรสักคำเลยคนดี หนูมีสิทธิ์ยุ่งได้เต็มที่อยู่แล้ว”
“รับสายเธอเถอะค่ะ โทรมาสักพักแล้วอาจจะมีเรื่องด่วน”
ฉันบอกพลางจับท่อนแขนที่พาดอยู่บนเอวออก ไม่อยากแสดงความหึงหวงให้ตัวเองกลายเป็นคนงี่เง่าจึงเลือกเดินออกมาจากห้องเงียบ ๆ
ถึงเราจะรักกันแต่เรื่องราวตอนนี้ยังไม่สามารถเปิดเผยได้ อีกทั้งฉันที่อยู่ในสถานะว่าที่คู่หมั้นของมาลิคหรือคาแ
