หลังจากเมามายก็แยกย้ายกันกลับ แพรวขับรถมาส่งมีมี่แต่ตอนนี้เงียบเชียบก่อนที่น้ำเสียงเรียบจะเอ่ยถามขึ้น
"มึงคบกับไอ้เอ็มเหรอมี่" แพรวจ้องหน้าสลับมองทางถนน
"ปะ เปล่า! ไม่ได้คบ"
"รู้ใช่ไหมว่ามันเหี้ย..มันเอาไปทั่วมั่วไปหมด
"รู้"
"กูไม่อยากให้เสียเพื่อนอยากคบกับพวกมึงแบบนี้ไปตลอด"
คำพูดแฝงด้วยน้ำเสียงห่วงใย ตอนนี้สถานการณ์เริ่มกดดัน มีมี่จึงตัดสินใจส่งข้อความสำคัญไปหาเอ็ม
.
.
-ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นซะแล้วอย่าทำอีก-
เช้าวันต่อมา
ทุกคนมาเรียนตามปกติพูดคุยตามประสา พักเที่ยง หลังกินข้าวก็นั่งอยู่ใต้ตึกคณะ
"อีมี่กระเป๋าออกใหม่สวยมาก" แพรวยื่นโทรศัพท์มือถือให้ดู โจ้พูดแทรก "ทำไมผู้หญิงมันชอบกระเป๋าจังวะเดือนหนึ่งเปลี่ยนไม่รู้กี่ใบ"
"ความชอบคนเราไม่เหมือนกันเปล่าวะ! ขนาดพวกผู้ชายยังเปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำได้เลย"
"พวกไหน.."
"พวกมึงนี่แหละ"
ฮ่าๆ
ทั้งหมดหัวเราะกัน เอ็มนั่งจดสมุดการบ้านที่อาจา
